Eyüp OTMAN
Kışta bahar düşünmek
Kışta bahar düşünmek,
Gönüllere inşirah,
Koyu kasvet bulutları,
Dağılıp bulur felâh.
Hayalini canlı tut,
Umutların yeşersin,
Tevekkül kıl Rabbine,
Önüne güller sersin.
Bu dünya bir imtihan,
Hayır ve şer yan-yana,
İnsan bazen sıkılır,
Sıklet gelir insana.
Görmez bir an gönderen,
Yüce Kudret elini,
Ağlayıp nalân eder,
Küfre atar dilini.
Karın soğuk yüzünde,
Tohumlar felâh bulur,
Bîçare bu insanlık,
O ihsanla kurtulur.
Bir şey bizzat güzeldir,
Hüsnüne kurban gerek,
Neticesi güzelse,
Görecek izân gerek.
Her zamanın bir hükmü,
Bir hikmeti gerektir,
Bilinmeyen hikmete,
Boyun eğmek gerektir.
Bu zaman ahir zaman,
Çabuk-çabuk geçiyor,
Günaydın diyemeden,
İrtihâli seçiyor.
Dün on beş-yirmi idi,
Şimdi elliyi aştı,
Takatten düşen beden,
Akıbete yaklaştı.
Ne idi o koşuşturma,
Ne acul bir telaştı,
Ecel tuttu elimden,
Ölüm bulup ulaştı.
Hazırlığın nasıldır,
Azığın saklı mıdır,
Günah-sevap defterin,
Sayfası aklımıdır.
Küfür, hakaret, rencide edici cümleler veya imalar, inançlara saldırı içeren, imla kuralları ile yazılmamış,
Türkçe karakter kullanılmayan ve BÜYÜK HARFLERLE yazılmış yorumlar
Adınız kısmına uygun olmayan ve saçma rumuzlar onaylanmamaktadır.
Anlayışınız için teşekkür ederiz.