Sene 1954...

Miraç Kandili...

İmam efendi, miraçla ilgili olayları anlattı, minberden aşağı indi. O sırada bazı sorular, hem kafama hem de kalbime saplandı: "Peygamberimiz neden göğe çıktı? Nasıl çıktı? Ne yaptı?"

Düpedüz, (haşa!) miraç ayetinden, imamın anlattıklarından şüphelenmeye başlamıştım. Aynı imam, daha evvel demişti ki, "Kur'an'ın bir tek harfine inanmayan kafir olur."

Beynim patlıyordu...

Ben kafir mi oluyordum? Günlerce şehri dolaştım. Kime sorayım? Kim bana yardım eder? Arapça bilen bir hocaya aynı soruyu sordum. Ağladı... Ben de bekliyorum ki bu kadar duygulandığına göre bana da iyi bir cevap verecek. Mendille gözyaşlarını sildi. Ben hâlâ cevap bekliyorum. Yüzüme baktı, "Allah'ın hikmeti, evladım..." dedi. Büyük bir hırsla dönüp oradan uzaklaştım.

Bir arkadaşıma rastladım. Onunla sohbete başladım. Yahu, dedim, geçenlerde bir hoca miracı anlattı. Anlattığı şeyler kafama yatmadı!

Arkadaş beni evine götürdü. Kapıda bekliyorum; "Sözler" isimli kitabı getirdi; 31. Söz'ü açtı. "İşte, senin sorunun cevabı burada. İstersen içeri gir, okuyayım." "Kendim okurum" dedim. Kitabı ödünç aldım, gittim eve...

Okudum... Bir şeyler söylüyor amma hiçbir şey anlamadım. Hutbeyi okuyan hocayı buldum, "Hocam, bende bir kitap var. Orada miracı anlatıyor. Okudum bir şey anlamadım. Siz okuyup anlatır mısınız?" Kitabı verdim. "Bir hafta sonra gel, konuşalım" dedi. Ondan sonra o hoca, hutbeleri Risale-i Nur'lardan yapmaya başladı.

Ben Miraç hadisesi üzerinde çok durmuşumdur. Onu anlamaya çalışmak için çok inat etmişimdir. Bunu anlayacağım, derdim. Defter, kalem, lügatler... Günlerce hatta gecelerce çalıştım 31. Söz üzerine...

Bir cümlesi beni irşat etti. O cümle şudur: "Miraç, eşyanın mahiyetinde seyr-i sülûktur."

Bu cümleyi de, bir çizgi film aydınlattı. Filmde bir adam, bir başka adamın damarından içeriye girdi. Başladı dolaşmaya. "Bu, alyuvarlardır, gıdaları taşır. Bu da akyuvarlardır, mikroplarla savaşır. Bunlar sinirler, duyguları nakleder. Bu da kemiktir, iskeleti oluşturur. Bunlar kaslardır, iskeleti hareket ettirir, bu gözdür, bu dildir..." diye çizgi filmdeki adam, vücudun mahiyetinde seyr-i sülûk ediyordu.

Buradan gelelim miraca... Allah, çok sıkıntılar çeken Peygamber'ini, kainatta dolaştırıyor. Gezegenler, denizler, bulutlar, ağaçlar, her şeyin mahiyetini gösteriyor. "Ey Resûlüm, işte ben bu kainata böylesine hakimim. Seni koruyan da benim. İtimat et, güven, tebliğe devam..."

Evet, benim anladığım miraç, buydu ve böylece miraç ayetini inkardan kurtulmuştum.

Tabiat Risalesi'ni okudum; tabiatçılıktan kurtuldum. Ayet'ül Kübra'yı okudum, kainatı anladım. Risalet-i Ahmediye'yi okudum, Peygamber'imizi anladım. Risale-i Nur'da, benim her soruma cevap vardı... Hiç şüphe yok ki, bu kitaplar bizim imanımızı kurtardı.

Zaman