Hayatımız, müjdelerin muştusu ile inşirah ve inkişaf bulur. Müjde, hayattan, umutlarından ve bunları daimileştiren iman davasının merkezden muhite yayılan nur iksirlerinden feyiz alır.
Bu feyiz çeşmeleri hep akar. Dolar ve doldurur. Boşalır ve tekraren aynı zamanın simetrisinde bardağını taşırırcasına manevi canibin asimetrisinde ilerler.

Maddi alem, varlıklar, bu manalar zincirinin ve büyük feyiz yansımalarının bir eseridir. Mana kuvvetlendikçe, madde anlam kazanır. Maddedeki her anlam bir ruhun, vicdanın ve kalbi inkişafın bedeli olduğu müddetçe manidardır.
İşte müjdeler demeti, maddi ve manevi terakkinin harmanlandığı tarlalardan çıkar. Hep pozitif görür. Müspetleri balyalar halinde üst üste yığar. Olumludan bakar. Diğerleri, eğer zamanın ve beşerin ani ve gayr-i şuuri hataları ise telafi göreceğinden müsamaha ile bakar.  

Müjdelemek, yüce dinimizin bir emri. Müjdeler galerisi bir umman kadar geniş. Birbirinin mütemmimi ve yekdiğerine müzahir.
Hayatımızın lezzeti, müjdelerle lezzetlenir. Bu lezzetin kaynakları hidayet, ruh ve cisimdir/cesettir. “Hidayet büyük bir nimettir ve ruhun cennetidir” hakikati, cennet asa bir baharın hidayet ve lütufla  taçlanan beşerin ruh iklimini cennete çevireceğini müjdeliyor.

Müjde, hakikatin tezahürü olduğu gibi beklenen ve zamanın demine emanet bir istikbal karşılaması da olabilir. Müfde, müspet bir niyetin beyanı, teşvik edici bir şuur  veya iradeli bir tavrın kararlılık ifadesi de olabilir.

Müjdeler, demet demet ve bitmeyen iç içe büyümelerin, aksiyonların ve tetimmelerin ardı sıra artçı müspet sarsıntıları ile galeyana getiren, ufku açan ve içimizi ferahlatan birer mutluluk kimyasıdır.
Her konuşmamız bir müjde, heyecan, faaliyet, ortaklık ve paylaşım zemini olabilir. Bir diriliş destanı, bir kavrayış asaleti ve cazibedar deveranını, seyr-i sülukunu yapan ruhun kalbine ve aklına muhabbet ve marifet akıtan birer  müjde fabrikası olabilir.

Müjde fabrikası, istikbali açan zihni inkişaflar üretir. Manevi fabrikanın çarkları, ihlas standardında çalışır. Takaddüm etmeyen bir silsilelik ve taksimül amal içinde üretim bandından ittifak ve marifet gıdalarını paketler.

Müjde fabrikasında, her şey kolaydır ve kolay anlatılır. Herkes işçidir ve sadece işine bakar. Fabrikanın diğer çarklarına karışamaz ve müdahale edemez.

Müjde fabrikası, heyecan üretir. İmalatında hürriyetten beslenen özgün fikirler, asil manalar ve akla dostluk eden ilmin istişare kültürü vardır.

Müjde fabrikası, demet demet, çeşit çeşit ve kategorilerine gör hepsi doğru ve bir başka yöne ve kanala yayılan şevk tabletleri yapar, bunları sırren tenevveret ile müşterilerine dağıtır, kalpten kalbe sevgi hamurunu da yanında verir.

İşte nur fabrikaları, gül fabrikaları maddi tabirlerin mana bulan birer endüstriyel bağı ve şehir hayatının dinamikleri ile toplum/cemaat kavramlarının mezc edildiği yeni bir üslup ve bakış farkıdır. Müjdelerin dili, alışılmışı aşan birer işaret fişeğidirler. Kendinde saklı değil, bir başka güzergaha habercidirler. Akla gelen yeni manalara ve herkesin gönlündeki ve yaşadığı ve olmasını arzuladığı müjdeler paketine birer hazırlıktırlar.

Bir müjde, bir başka müjdeye mukaddime/giriş oluyorsa, müjdeler demeti, farklı tonlarda ve fonlarda birer müjde çağlayanına dönüşmüş demektir.

Her müjde bir duadır, bir duanın kabulüdür. Müjdelemek, sevindirmektir. Sevmek ve sevindirmek, lillah içinse ve O’na taşıyorsa, her müjde bir dua vesilesidir. “Allah razı olsun” dedirten bir şükür kapısıdır.

Müjdeler demeti, her insanın iç dünyasındaki demetlerin müjdesi olarak zenginleştikçe “müjdelerin demetleri” demek daha doğru olur.
Her insan bir şükür makinesi gibi, kendi ihlas çarklarından geçen ürününü/amelini  acz ve fakr ile hidayet çarşısında pazara  takdim etmenin hazzını müjdeledikçe insibağın/karşılıklı etkilenmenin/boyalanmanın tezahürleri, müjde sağanağında bizi yıkar ve temizlenmiş hallerin havuzunda Kevser  olur.

Buyurun, herkes kendi müjdelerini, kendi müjde fabrikasının şevk ambalajına sarılı hakikat incilerini ve alemindeki inkişafların büyük patlamalarını/Bing Bang’ını yaşayarak yaşatsın.

Sevdirmek, katmak, kolaylaştırmak, eklemek, mütemmim görmek, paylaşmak, açmak, dahil etmek, müjde ikliminin sabiteleridir.  
Her müjde, bir başka müjdenin yol arkadaşıdır.
Takas yapmadan müjdelerin hepsi “Hem…hem…” metodunun birer tamamlayıcı unsurudur.
Her müjde, sevindirir, özletir ve özler.
Hepimiz birer müjde fabrikasıyız. Müjdelerimizi, kalbin sevgi raflarından alıp, aklın takdim metotlarıyla muhtaç gönüllere verelim.
Müjdeleyelim, müjdelerle sevinelim, işi kolaylaştıralım. 
Çünkü bu asır, kolaylaştırıcıların asrıdır.
Ve hepimiz birer kolaylaştırıcıyız.
Hizmet isteyene göre, ona yardım ve hizmet etmekle mükellefiz. Bunu yaparken son derece konfor içinde kolaylaştırıcı olmalıyız ve itfaiye eri gibi yangını söndürmenin cesaret ve yoğunluğunda görevimize ve yeteneklerimize yoğunlaşmalıyız.