24 şehit… Yirmi dört ocağa ve ananın yüreğine yine ateş düştü.  Ağlayan analar, sönen ocaklar, gencecik yaşta toprağa düşen bedenler… Peki, neden akıyor bu kanlar? Kim ne istiyor bu milletten? Demokratikleşmeye doğru yapılan her çalışma öncesinde neden onlarca şehit haberiyle sarsılıyor bu ülke?

Peki, PKK’yı Kürtler tarafından desteklenen bir terör örgütü olarak görmek mi gerekir?  Kürt haklarını terennüm etmek, gerçekten Kürtleri savunmak için yeterli mi? Peki, Kürt halkı bu devletten ne istiyor? İnsanların ana dillerini konuşamadıkları günleri çoktan aşmadı mı bu ülke? Ana dilde şarkılar yankılanmıyor mu artık Kürtlerin yaşadığı bölgelerde?

Kardeş kanının akmadığı bir ülkede yaşamak istiyoruz. Daha demokratik bir ülkede yaşamak istiyoruz. Masum sivillerin ölmediği bir ülke, gebe annelerin karnındaki bebeği ile katledilmediği bir ülke istiyoruz.

Peki, neden 19 Ekim’de böyle elim ve menfur bir saldırı yapıldı? Cevabı basit. Çünkü 19 Ekim yeni anayasa çalışmalarının başladığı gün. Daha demokratik bir ülke için, darbe anayasasında kurtulmak için atılmış olan ilk adım. Peki, kim ne istiyor bu ülkeden? Bu sorunun cevabını 19 Ekim tarihi veriyor ya işte… 

Gün gibi ortada değil mi her şey. Tam da iktidar partisi ile muhalefet partilerinin güç bela anlaşmaya vardığı ve beraberce sivil bir anayasaya için düğmeye bastığı zaman gelmedi mi bu provokasyon. Amaç ne o zaman? Demokratikleşmeye doğru düşe kalka ilerleyen bu ülkenin önünü tamamen kesmek değil mi sizce?

Problemlerin yavaş yavaş çözülmeye başlandığı, yapılan hataların düzeltilmeye başlandığı günlerde neden bu saldırılar artıyor?  Amaç kabuk bağlamaya başlamış bir yarayı tekrar kanatmaya çalışmak değil mi? 

Amaç derin güçlerin saltanatlarını yıkılmaktan kurtarmaya çalışmak değil mi? Saltanatlarına sağlam darbelerin vurulduğu zaman gelmiyor mu bu saldırılar? Bu ülkeye verdikleri zararın hesabını vermeye başladıkları zaman gelmiyor mu bu komplolar?
Takdiri size bırakıyorum.