Risale Haber’in önceki akşam İstanbul’da düzenlenen iftarında saff-ı evvel ağabeylerin ve sonraki kuşakların beraberce ve beraberlikle geçirdikleri üç saat, benim için bir rüyaydı.

Huzur ve ittihad ikliminin, bu denli birbirini kabullenmeye dayalı kardeşlik içinde muhabbete vesilesi olması, inanılmaz bir şükür vesilesiydi.

Kalbimin ferahlığına aklım eşlik ediyordu. Hislerimin müspet inkişafına muhakemem destek veriyordu.

Ve bütün fitne tohumlarına ve geçmişi geride bırakan “huzma sefa de’ma keder” düsturuyla, ağabeyler ve kardeşler farklı temsillerin / fıtratların / mizaçların / meşreplerin ve kabiliyetlerin nurlu çiçekleri gibi aynı bahçenin meyveleriydiler.

Risale-i Nur’da ittifak etmiş kalplerin imtizacı vardı.
Doğrusu, saff-ı evvel hasretimiz ve kardeşlik muhabbetimiz inşirah buldu. Mümince düşündük, talebe gibi okuduk ve dinledik birbirimizi.

Kimse misafir değildi. Güzel olan buydu. Ev sahibi yoktu. Hepsi Risalenin öğrencileriydi ve davetlisiydi. Öğretmen ise Üstadın şahsında Risale-i Nur’du. Herkesin kendini iyi hissedeceği bir fıtrilikteydi…

*** 

İftarda, içimde saklı ama hayata geçiremediğim bir ukdemin canlı tezahürüne şahit oldum. Haza min fadli Rabbi…

Bu vesileyle, 6-7 yıl önce yazılan bir yazıyı, içimi saran bir ateşin teskin olduğunun bir başlangıcı olarak takdim ediyorum.

Bu da benim en büyük arzum: Bir dönemin nur profilleri

Dönem profilleri, grup profilleri, kurum profilleri ve kişi profilleri ile evrendeki diğer profiller, ileriki dönemlerin konu başlıkları olarak önümde duruyor. Bu profilde size genel hatları ile bir dönemin grup profilleri hakkında yazmak istiyorum. Böylece hepinizin yazacağı bir profil oluşur. Sonra da profiller serisi yaparız. Belki de siz değerli okuyucular bu formatı devralırlar, ben de size yardımcı olmaya devam ederim.

Bir dönemin nur profilleri veya her dönemin nur profilleri...

Gözlerimin önünde binlerce şahsiyet. Hepsinin hatıraları var. Bunların bir kısmı kayıt altında. Daha çok Bediüzzaman’la olan beraberliklerinin ve iletişim anlarının kısa kesitleri bunlar.

Sonra kişi bazında yazılan eserler oldu. Ancak bunların da farklı yayınevi ve kalem erbabının gayretine rağmen, yeterli olduğu söylenemez. Bir kısmı roman formatında aktüel bir zemine oturtuldu.

Detaylı bir şekilde kişilere perspektif tutan ve ibret dolu yönleri ile duruşun asaletini hissettirecek bir algı belirlemeye katkı yapacak türden yeni çalışmalara ihtiyaç olduğu muhakkak.

Kararı okuyucuya bırakacak türden sadece yaşanmış kesitleri sunmalı. Değerlendirme ve okuyucuyu direk yönlendirici ifadelere fazla girmemeli. Üçüncü kişilerin objektivitesine hitap etmeli. İnsaf ve merak sahibi okuyucu, cezbesini yakalamalı.

Dönemlerin nur profillerine, özellikle saff-ı evvele baktığımızda, çok keyif verici, dinlendirici ve huzur vadisine özendirici bir muhabbet iklimi yaşıyoruz.

Sessizliğin dili olmuş, bütün mağduriyetleri göze almış, sempati ve şefkatlerini korumuş, asla ümitsizliğe düşmemiş ve milletin ihtiyacı olan maneviyatını terennüm etmeye her zaman devam etmiş bir kuşak ve Nur talebeliği nişanesi ile donanımlı insanlardı.

Ayrı fıtratlarda, ayrı mekanlarda, ayrı eğitimlerde veya eğitim olmadan, ayrı yörelerde  farklı şartlarda ve sıkıntılarda, bir düşüncenin baskı altında olduğu en sıkıntılı dönemlerinde,  Bediüzzaman’la beraber olma niyeti ve bunun sonuçlarına katlanma riskini göze alan kapalı devrelerin bu aydınlık insanları, birer isimsiz kahraman, birer sembol şahsiyet, birer gönül eriydiler.

Bu gönül galerisinin mümtaz ve isimsiz şahsiyetleri için yapılan çalışmaların, birebir profil düzeyinde tahlile muhtaç ve bizlere yol gösterici vasıflarını modelleyecek karakterler oldukları da bir gerçek.

Bir dönemin silueti ve o güne damgasını vuran olayların perde arkasını çözecek fotoğraflarla dolu. Milletin mukaddesatına uzanan elleri etkisiz kılan ve maneviyat aşısını yapan gayretlerin tarihçesi yazılmaya devam ediliyor. Çoğunlukla düşünce eksenli kesitlerin, bireyin ruh halinde meydana getirdiği insanî değişimi ve yaşanan normal bir hayatın farklı sonuçlarını ve düşünme kalitesini ortaya koyan çizgisini de vurgulamak gerekiyor.

Bu belli şahsiyetlerin,  genişleyen halkalarda çocukları, torunları, ilgi duyanları, derslerini dinleyenleri, sosyal çevreleri ve karşılaştıkları insanlar üzerinde bıraktıkları izleri açısından dikkate alacak şekilde başlı başına incelemeye değer konular... Risale-i Nur’un ilk saftaki talebeler üzerindeki etkisi, Bediüzzaman’la görüşen ve yakınında bulunanların öğrenme tarzları ile kazandıkları tutum ve davranışları tahlile değer konular.

Ayrıca dolaylı hatıralara sahip ve dillerden düşmeyen olayların izlerini taşıyan sessiz ve bir kısmı bu gün şöhret olmuş insanların ukdelerine uzanacak iletişim-psikoloji eksenli hoş sohbet görüşmeleri, röportajları yapacak gençlere çok iş düşüyor.

Nur ikliminin sessiz taraftarları ve hissedarlarına uzanacak, üslubu, dozajı ve görüşme çerçevesi iyi belirlenmiş bir yaklaşımla, çok keyifli iz sürülebilir. Tahmin edemediğimiz insanların yeni kuşağın hatıralarına ve gönül tellerine dokunan Nur hasretine ve saygısına
uzanabiliriz.

Zübeyir Gündüzalp’ten Hafız Ali’ye, Mustafa Sungur’dan Bayram Yüksel’e, Tahir Mutlu’dan Hüsrev Altınbaşak’a, Mehmet Fırıncı’dan Mehmet Emin Birinci’ye, Abdulkadir Badıllı’dan Hulûsi Yahyagil’e, Abdullah Yeğin’den Hüsnü Bayram’a, ilgi duyan ikinci ve üçüncü kuşakların durumları, izlenimleri...

Dönemlerinin etkili şahsiyetleri ve kamuoyunun yakından gördüğü, Bekir Berk’ten bu yana gelen çizgi ve aksiyonlar... Mesela yaşayan şahsiyetleri bir araya getirecek bir Bediüzzaman platformuna ve buluşma gününe veya kaynaşma pilavına veya yakınlaşma yemeğine ne dersiniz?

Evet o kadar çok profil var ki, hepsi istifademiz için biçilmesi ve dikilmesi gereken birer kumaş kalitesinde müspet yönlerinin ve yararlanılabilecek özelliklerinin güncellenerek nazara verileceği araştırmalar, çalışmalar bekliyor. 

Çok uzun zamandır, kafamda şekillendirmeye çalıştığım bir konudur. İlgi duyan kalem erbabına duyurulur. Şimdiden taliplilerini tebrik ediyorum.