Bir tarafta çocuğu olmayanlar, öte tarafta çocuklarından şikâyet edenler...
Mesela gelişmiş bir ülke olan Almanya'da diyorlar ki: "Çocuk beslemektense köpek beslemek daha iyidir." Çünkü çocuk büyüyünce başa bela oluyor.

Yine Almanya'da sabah namazını kıldım çıktım, şöyle hava alayım diye... Baktım ki bir yaşlı kadın daha güneş doğmamış; köpeğini gezdiriyor. Dedim ki: "Bu köpeği çok mu seviyorsun?" "Tabii!" dedi. "Neden?" dedim. "Ben bu köpekten hiç zarar görmedim de ondan!" dedi. Köpek mezarlıkları bile var; "Biricik Doc'um burada yatıyor..." diye.

Çocuk sahibi olmak kolay; fakat Fatih'lerin anası olmak zor. İnsan geleceğini bilemez. Bu sebepten her şeyin hayırlısını istemek lazım... Belki o insan için çocuksuz olmak daha iyi. Bir aile tanıyorum. Arkadaş çocuğundan öyle çekiyordu ki, bana ağlayarak yalvarmıştı, "Dayanamıyorum. Dua et" diye...

Çocuk yoksa sen kendini en iyi şekilde yetiştir. Dersten derse koş, toplantılara katıl. Anaokullarında ücret almadan git çalış. Evet, belki bir çocuğun olmayacak amma yüz tane çocuğun olacak.

Seneler evvel yazdığım bir kitabın konusu şöyleydi:

Çocuksuz bir aile, sokak çocuklarını topluyor, onlara bakıyor, onları okutuyor. En azından on tane çocuk onlara anne diyor, baba diyor. Onlar da on tane çocuğa sahip olmanın zevkini sürüyordu. Her insan sosyal hayatta vazifelidir. Çocuğu olmadıysa çocukları olsun.

Çocuğu olmayıp da üzülen ailelere soruyorum: İnsan sadece çocuk büyütmek için mi yaratıldı?

Çocuğumuz olmuyor demek şudur: Allah çocuk vermiyor. Hz İsa'nın babası nerede? Allah vermek istese çocuk olur.

Nuh aleyhisselamın çocuğu var. Nuh (as) oğlunu gemiye almak istiyor, benim çocuğumdur, diyor. Allah buyuruyor ki: "Ey Nuh! O asla senin ailenden değildir. Çünkü onun yaptığı kötü bir iştir. O halde hakkında bilgin olmayan bir şeyi benden isteme!"

Köpekler gemiye biniyor, çocuğu binmiyor!

Her insan yol mühendisi gibi olmalıdır. Yol mühendisi yolu yaptırırken karşısına dağ çıkarsa ya üstünden aşacak ya tünel kazacak. Nehir çıkarsa köprü yapar. Manileri teker teker aşarak gitmesi gereken yere ulaşmaya çalışır.

"Çocuğum olmadı." Bu bir manidir, bu engeli aşmamız lazım. "Çok şükür böyle de yaşarım. Çocuk olmadı diye kıyamet kopmadı, hayat devam ediyor. Allah'ın verdiğine razıyım." demek maniyi aşmak için birinci yoldur.

Biz çocuğu zevk için istiyoruz. Çocuk 12 yaşına kadar çok tatlıdır. Ondan sonra iş değişiyor. Zevk için bir şeyler istemek büyük hata.

Tahiri Mutlu ağabeyinin eşi vefat edince biz düşünüyorduk: "Bu Tahir ağabey ne olacak, nasıl olacak? Hanım yok, çocuğu da olmadı."

Ne oldu biliyor musunuz?

Kaldığı yer dershaneydi. Ağabeylere demiş ki: "Sizler abdest alın, ben de biraz dinleneyim." Ağabeyler abdest alana kadar Tahiri ağabey, dinlendiği yerde uçup gitmiş. Kimseye muhtaç olmadan...

Biz Allah'tan daha mı merhametliyiz?

Yarınlar ne getirecek belli değil...

Kız evlat isteyenlere Allah, Meryem (r) gibi bir evlat nasip etsin; erkek evlat isteyenlere Allah, İsmail (r) gibi bir evlat nasip etsin...

Zaman