Kavgadır insanın ilk hikayesi
Kabil'le Habil'in can vikayesi
Zamanla değişti dalaşın şekli
Değişmedi kapışmanın gayesi

Bu satranç oynandı hem de kaç kere
Kimler ordularla çıktı sefere
Zaptetme sevdası sardı cihanı
Zafere tırmanan çok düştü yere

Kimi siyah giydi, kimi beyazdı
Kimi kalabalık, kimisi azdı
Kimi öldü, kimi çokça can aldı
Herkes kendisine bir kuyu kazdı

Dizildi sırayla karşı karşıya
Sürüldü piyonlar ilk saldırıya
İştahla başladı bütün savaşlar
Davrandılar çok silaha sayıya

İnsanın bazısı kömür karası
Bazısı beyazdır; beyazın hası
Saffını seçerek dizildi herkes
Meydanı doldurdu yiğit narası

Çapraz gitti filler ezdiler yolu
Ayağı altında sürdü kaç ölü
Korumadı kaleler; taş duvarlar
Düz yerden öteye yoktu bir yolu

Atlar üç adımda le'ye yattılar
Ortalığı birbirine kattılar
Toz dumanda kişnediler durdular
Toynaklarla meydanı boşalttılar

Şahın akıbeti vezirin aklı
Hüner, adam seçebilmede saklı
Dehasıyla yaşatır saltanatı
Plânlar, hesaplar ince tuzaklı

Piyon olan ölene dek öldürür
Fedaidir canla başla iş görür
Uçtan uca katederse meydanı
Şan alır, nam alır, zafere yürür

Farazidir güçler aslında burda
Ne kudretler yem oldu kuşa kurda
Kimdir hain, kimdir asıl kahraman
Defterler açılır yarın huzurda

Kavganın maksadı doğruysa ayrı
Hakarete yeter demekse gayrı
Hak davada can vermek şehadettir
Zafere erişmekse gazavettir

Her satranç farazi savaş tablosu
Tahtada canlanır hayal ordusu
Her oyun sonunda hep aynı şarkı
"Dünya sana bana kalmaz" korosu.