Sevgili Anneciğime…

Bizleri dünyaya sensin getiren
Sen dünya meleği sevgili annem
Büyüten okutan topluma katan
Emeğin çok aziz; sevgili annem

Aç kaldın doyurdun sen hep bizleri
Uykusuz geçirdin sen geceleri
Mübarek simanda rahmet izleri
Seni çok özledim sevgili annem

İlk hocam sen oldun, Kur’an okuttun
Mevlid derslerini güzel bellettin
Akide dersini tam ezberlettin
Çalışıp yoruldun sevgili annem

Evin direğiydin haşmetli sütun
Bize temel azık mübarek sütün
Sürekli zihnimde kıymetli notun
Şefkat abidesi sevgili annem

Dört kardeş içinde sendin en büyük
Sırtına yüklenmiş çok ağır bir yük
Zahmetin çok fazla beklentin küçük
Şükrün zirvesinde sevgili annem

Köyün şartları çok ağır ve zevkli
Şehir rahattır da annem kederli
Çünkü anneciğim çok hareketli
Şehirde çöktün sen sevgili annem

Köyümün toprağı mübarek mekân
Unutmuyor annem orayı bir ân
Köyden uzak kalan annem perişan
Toprağın anası, sevgili annem

Tembellik nedir ki, hayatta bilmez
Çalışkan bir insan, o hiç usanmaz
Çilekeş ve sırdaş o hiç nazlanmaz
Sabır timsalidir, sevgili annem

Bir buçuk yıl oldu babam gideli
Babamız da sensin sevgili annem
Öpmek istiyorum mübarek eli
Sen uzaklardasın sevgili annem