Türk Silahlı Kuvvetleri’nin kapsamlı tatbikatı Deniz Kurdu-Efes iptal edildi.

Şartlar öyle gerektirdi ise neden iptal edilmesin, edilemesin?

Mesele, temel mesele, tatbikatların iptali değil, bu iptal kararını kimin aldığıdır.

Basından izlediğimiz kadarıyla bu karardan Milli Savunma Bakanı’nın (MSB) sonradan haberi olmuştur.

Başka bir ifade ile, kararı, askeri konulardan ve harcamalardan sorumlu olması gereken siyasi düzey değil (MSB), askeri bürokrasinin bizzat kendisi almıştır.

Mesele demokrasinin tam da özünü ilgilendiren bir konudur.

Aklımızı karıştıran her konu gibi bu konuyu da vergi salma ve harcama yapma yetkilerinin demokratik özünü esas alarak tartışır isek çok net sonuçlara ulaşırız.

Bu tatbikatlar doğal ve haklı olarak büyük vergi kaynakları gerektiren kamu harcamalarıdır.

Bu tatbikatların (harcamaların) yapılmasına kim karar verebilecek ise, iptaline de karar verebilecek merci orasıdır; hukuk bunu emreder.

Bu tatbikatların (kamu harcamalarının) yapılmasına da, iptaline de karar kamu çıkarı gözetilerek verilmelidir ve bunu verecek merci de yine siyasi otoritedir; neyin kamu yararı olduğuna ancak siyasiler ve çok ama çok özel durumlarda yargı karar verebilir.

Önce meselenin dedikodusal yönünden başlayalım; tatbikatlara karar kamu yararı (ulusal savunma pratiği) açısından verilmiş ise, başlayan bir soruşturmanın generallere uzanması nedeniyle tatbikatların iptali nasıl bir kamu yararına tekabül etmektedir?

Askeri bürokratlar böyle bir kararı nasıl alabilmektedirler?

Başlayan bir soruşturma nedeniyle generaller bir tatbikatı keyfi olarak iptal edebiliyorlar ise, bu işten geçmiş ve gelecek bütün tatbikatların “Generaller eğleniyor” piyesleri olduğu sonucunu çıkarabilir miyiz?

Harcanan paralara, yakılan gerçek mermilere, tatbikat şehitlerine, kirletilen çevreye yazık değil midir?

Gelelim tekrar meselenin çok daha önemli, demokrasiye ilişkin bölümüne.

Kamu hizmetinin üretilmesi ve gerektirdiği harcamaların usulünce yapılması sıradan değil, çok köklü bir mantığın eseridir.

Kamu hizmeti üretimi çok ağırlıklı olarak bakanlıklar eliyle gerçekleştirilir ve her bakanlığın siyasi sorumlusu yani Bakan, söz konusu bakanlığın ita amiri yani nihai harcamaya (ya da vazgeçişe)  izin veren kişisidir.

Bu mesele demokrasinin özüdür zira vergi mükellefinin ödediği vergilerin nihai harcamacısı, onay imzası ve mercii siyasi sorumluluğu olan bir kişi olmalıdır.

Bizim Milli Savunma Bakanlığı’nda HER KONUDA birinci ita amiri kimdir?

İta amiri, yapılmasına karar verilen bir harcamadan da, kamu yararı gözetilerek vazgeçebilecek yegane kişidir.

Deniz Kurdu-Efes tatbikatlarından askeri bürokrasi re’sen vazgeçebiliyor ise, Bakanın bu durumdan haberi bizlerin olduğu kadar ve gibi oluyor ise, bu nasıl bir demokrasi, nasıl bir kamu hizmeti anlayışıdır?

Bu nasıl bir ileri demokrasidir?

Yeni Anayasa’da Genelkurmay Başkanlığı MSB’ye bağlanmalı, Milli Savunma Bakanı da her kuruş için ita amiri olmalıdır; bu gerçekleşemez ise yeni Anayasa’ya, referanduma giderse, evet oyu vermem.

AK Parti bunu gerçekleştiremez ise de, 12 Haziran seçimleri AK Parti’ye oy verdiğim son seçimler olacaktır, huzurlarınızda deklare ediyorum.

Yazıyı bitirir iken temel sorumu tekrarlıyorum: Tatbikat harcamalarının birinci ita amiri kimdir, bu harcamalardan vazgeçme yetkisi kimdedir?

İta amirinin vazgeçmeye yetkili kişi ile aynı kişi olması ve bu kişinin siyasi sorumluluğu haiz olması demokrasinin özü değil midir?

Merkez medyanın en merkezinden liberal demokratlara, aydınlara sataşan Sayın Ertuğrul Özkök’ün eskiden gazetesinde, şimdi de köşesinde bu tür soruları hiç sormamasının kanımca üç temel nedeni olabilir: 1-Cehalet, 2-Olan biteni hiç anlamamak, 3-28 Şubat, 27 Nisan vizyoneri ve misyoneri olmak.

Sizce hangisidir?

Star