Akıl bozulması, zihin donması ve his ölümü olarak.. Terörün yüzü şöyle belirir: gözlerdeki donukluk, tek noktaya bakış.. kararlılıktan bozma bir tab ve tabu... Baskı ve baskılama...

Terör, korkmak ve korkutmak demektir. Yok olmak ve yok etmektir. Altı anarşistlik, üstü istibdat olan küfrün (şeytandan olma) gayri meşru çocuğudur. Terör fıtratın bozulmasıdır.. masumiyetin ölmesidir.

*
Herkes hayatta bir miktar zalim bir miktar da mazlumdur. Hayat paylaşmak demek, ve paylaşacak miktar da mutlak bırakıldığından ortak alanda irade sahipleri arasında bir paylaşım sorunu mutlaka olacaktır. İnsan birşeyleri tüketirken belki de başka birşey(ler)in varlığına engel oluyor, zarar veriyor, eksiltiyordur. Bu hayatın kaçınılmaz sonucudur.

Diğer taraftan, mazlum olmak da zalim olmak kadar bir sorundur. Bu sorunu aşmak için gerekli olan ise masumiyettir.

Masumiyeti yönüyle, maruz kalınan zulüm, insan için bir yükselişe basamak olabilir. Zulme sabreden ve zalimlere karşı zulümlerini haykıran, 'insan' olarak yükselecektir. Zulmü, eliyle, diliyle ya da kalbiyle reddeden her insan kendine masumiyet makamında yer bulur.

*
Kendine hayatın getirdiği zulmü bir noktada kesip oradan bitmeyecek bir heyûlayı ortaya çıkaran, ona mutlak bir vücud verir, ki buna kin denir. Kin bitmeyecek bir intikam duygusunu getirir. Bu intikam duygusu neticesi ve sınırı belli olmayan süresiz bir karşılık vermeyi ister.

Buna karşı, din, kin duymayı bu duygunun kendisine yöneltir. Düşmanlık bizzat düşmanlığa layık olandır, der ve sabrı öğütler.

İntikam alanların en hayırlısı O'dur (cc) ve yalnızca O'dur. Bu intikam da, sakinleri zalimler olan cehennemle tehdit etmesiyle anlaşılır. Bunun dışında kulun bitmeyen bir intikamı olması aşırılıktır, Allah ise, aşırıya gidenleri sevmez.

Bu kadar uyarıya karşın, bir kısım insanlar, yok etmeyi, yok olmayı; sonra tekrar dirilip ve diriltip tekrar yok olmayı ve yok etmeyi ister.

İntikam, tarihte de bolca görüleceği gibi, bir 'tanrıcılık' oyunudur. Örneğin, heykeller(in yüzleri), bu intikam duygusunun veya korkusunun cisimleşmiş hallerini yansıtır.

*
Düşmanlık veya intikam duygusuna kapılmış biri için yok olmak ve yok etmek dışında bir iş yoktur. Terör bunun sistemleş(tiril)miş halidir. Korku duymak ve korkuyu genelleştirmek. Her hareketiyle intikam duygusunu öne sürmek, bittiğinde tekrar ortaya çıkarmak...

Terör için elinden alınmış bir hak, maruz kalınmış zulüm, ya da bir sorun başlangıç noktası olarak görülse de buradan şiştikçe gerçekliğini kaybetmiş bir heyûlaya dönüşecektir. Terör hep düşmandır.. öncelikle kendine acımaz. Amacına bile acımaz. Düşman sınırı da belirsizdir, herkes ve her şey bir düşmana dönüşebilir.

Terör, ilerledikçe, bir hakkın elde edilmesi için savaşmaz olur. Elde ettikçe korkusu büyür, yeni şeyler ister.. yok edeceği yeni şeyler bulamasa, terör başka bir şekle girer, yeni hedefler belirler.

Terör bir habis ur gibi büyür. Her şeyi bir zehire dönüştürür. İşgal eder.

İyi davranılmasını ister, böyle davranıldığında ise kabalaşır. Kabalıktan şikayet eder, diğer taraftan, önüne gelen her üsluptan da şikayetçidir.

Herkese derdini anlatır, ancak, başkasının derdini anlatmasını istemez. Sadece kendi açısı vardır, diğerlerini düşünemez. Empati ister, kendisi bunu reddeder.

Söz değil icraat ister, kendisi ise bütün olumsuzlukları bir yerde toplayıp herşeyden sadece şikayet olarak bahseder.

Kendisinin aşağılandığını söyler, dışındakileri insan olarak dahi görmez. Canının yandığını haykırır, sayısız canı yakarken gözünü kırpmaz.

Zorda kalınca diyalog ister, zaman kazanacağı zaman yumuşar. Yumuşar ve böylece yumuşattığını gördüğü an en sert yüzüyle saldırır.

Bencildir. Kötü niyetlidir. Planlıdır. Arka planlıdır. Sözünde durmaz. Yalancıdır, iftiracıdır.

En büyük taktiği kendi suçuyla karşısındakini suçlamaktır. Sıkışınca yanlış anlaşıldığını söyler. Bunu yüksek sesle söyler. Sonra ağlamaya başlar (öfkeli bir ağlama).

Ağlamak ve feryad ederek bağırmak vazgeçilmez tavrıdır. Propaganda  ile bütün olumsuzlukları, hepsi birden sanki bulunduğu yerde varmış gibi anlatır.

Sadece kendisi vardır, fikir sadece kendininkidir; mazlum kendisidir, hakim de kendisi olmalıdır.

İcraatı yoktur. Bozmak üzerinde yaşadığından kendisi için de olsa yapacağı bir iş bulamaz. Yapmakta nerdeyse yoktur. Hep tahrip üzerinde olduğu için tek yapabileceği yıkmaktır.

Can havliyle gösterdiği bir mücadelesi yoktur, bitmeyecek bir savaşı vardır. Ölünceye kadar yakasını bırakmayacak bir ülkeye müpteladır.

Ölüme giderken de aksine rahattır. Yanlış yol öyle birşeydir ki hep yanlışı getirir. Fırsat buldukça zarar verir.

Terörün belli düşmanı yoktur, her şey düşmandır. Herşeyden tevahhuş eder. Herşey karadır, karanlıktır, karanlıklıdır.

Çok akıllı olduğunu düşünür. Aklını cerbezede kullanır. İnsanları kullanmak ister, en çok da kendi kullanılır. Hiç bir şeyi beğenmez, kendisi her işte beceriksizdir.

İnanmaz ve inandıramaz. Sürekli, bilinçsizce tekrarlar.

*
Kul hakkı...  İnsanın Allah'la olan ilişkisini düzenleyen din, insanın başka insanlarla ilişkisini de belirlemiştir. Hayat, insanlar arasındaki kul hakkını din sayesinde tesis ediyor. Terörün ise dini olmaz.

Akıl tutulması, zihin donması ve hayalin tabiatında, tabiatı hayalinde baskılaması olan terör, insanı bir şerikler elinde oyuncağa çevirir.

Donuk bakışlar, gözbebeklerindeki ateş, cehennemden başka birşey değildir.

Acımak yoksa cehennem vardır. İnsanın kendi kuyusunu kazıp ateşini buluncaya kadar direnmesi demektir...

Tevekkülün, sabrın karşıtıdır. Cerbezenin ete kemiğe bürünüp, sırtına da şeytanın siyah pelerinini alarak sağa sola saldıracak bir yalancı kahramanlıktır. Dolayısıyla, terör bir arayış ya da mecbur kalış değildir. Aksine bir insan bozulması ve meşum bir alettir.

Efendimiz (asm) in buyurduğu üzere,: "Hile ve tuzak kuran, ateştedir."