Garip,aciz bedenim,gamı,yükü omuzlar,
Nefis olta ucunda,çırpınır yakamozlar,
Viraneler benzeri,düşünceler duygular,
Med-cezirler yaşarım…Deryadan kaçasım var…

Dünya bana küsermiş,umrumda mı sanırsın?
Sabit sanma hayatı…Pişman olur kalırsın,
Oyalarken nefsini…Aldatır…Aldanırsın,
Dün yarına küs kalır…Unutup kalasım var…

Yıldız olup kaysam mı?Muhabbet semasına,
Nalân etmek çare mi?Ölümlünün yasına?
Gönül Cennet istiyor,onca masivasına,
Ebed arzu ederken…Naz edip küsesim var…

Hüznün tadı özlenir,sırra vakıf olunca,
Gül kokular özlenir,bağlar bozkır olunca,
Yesrib devri özlenir,yollar çıkmaz olunca,
Deliliğim bahane…Mecnunla gelesim var…

Günahsız sabilerin halleridir ilacım,
Yetimler hakkı için,SEN’sizliktir tek acım,
Gönlüm kırık olsa da,rızalığa muhtacım,
Kulluğumla ağlarım…Aşkınla gülesim var…

Ezanlar okunurken,secdelerde şu başım,
Ömrümün son deminde,yetmedi elli yaşım,
Rezzak olan Rabbimden,ikram idi her aşım,
Şükür  olsun Rahmana…Duaya durasım var…

Selamla karşılanıp,dostlukla veda etsek,
Kin,haset,öfke neden?Kardeşlikte birleşsek,
Üç günlük dünya için,egoya sırt çevirsek,
Yaslı gönül dağımla…O’na yaslanasım var…

Cennet yüzlü Nebi’ye,ümmet olmaktır işim,
Itri bestesi olsun,halimi arz edişim,
Dostlarla daim olsun,haktan yana gidişim,
Yetim-öksüz kalmışım…Aczimi sunasım var…

Dudaklarıma konan,dualar ‘amin’ ister,
Secdelerde huzur var:Rabb’im bana da göster,
Mü’minin simasında,nurlu İlahi süsler,
O aşk ile pervane…Kullukla yanasım var…

Yakut der ki:Garibim,biçareyim burada,
Mahcub etme Ya Rabbi!Güldür bizi orada,
Unutsam da kulluğu,ihmal etsem arada,
Ümitvarım Allah’ım…Yolunda ölesim var…