Risale kültürü, insana kainatı sevdirir. Sevdiğinize yakın olursunuz, anlamaya çalışırsınız.

Ömür boyu sürecek ilişkilerinizin boyutları genişler.

Ufkunuz, hayaliniz, dertleriniz, dermanlarınız, sevdalarınız ve bitmeyen enerji kaynaklarınızla sahibine ait bir emanetin taşıyıcısı olursunuz.

Risale bir iklimdir aynı zamanda. Okyanusu size sunan bir vazo gibidir;

1-İtina edilmelidir,

2-Nazar ve düşünce ile derinlemesine içine girilmelidir.

3-Kırılmaması sağlanmalıdır,

4-İçindekiler ise numunedir ve sizi okyanusta yaşatırken, siz odadasınızdır,

5-Şeffaftır. Tam ve ihlaslı bir nazar baktığı yerden diğer tarafı ve sonrasını da görür. Ufki derinlik ve ötesine vukufiyet veren bir idrak zekası ve kavrayış ruhu verir,

6-Ellerinizle dokunabilirsiniz vazoya ancak, ellerinizle  tutamazsınız uzun süre,

7-Vazo salondadır. İçindekine derya ve denizden gelen damlalar misal, "damla, deryadan bir misaldir" (www.erisale.com,Tarihçe-i Hayat, 580) gerçeği ile kıyas ve inkişafla bakarsanız o sizi size açar,

8-Salondaki vazo her misafirine eşit imkan sunar. Ama salondakilerin elde ettiği sonuç ve idrak eşit değildir,

9-Risale, kristalize fikirlerin vazodaki berraklığı ile Kevser-i Kur’an’iyeyi sunan bir havuzun ihlas kılavuzunun müstesna bir örneğidir. "Hüsn olur kim, seyrederken ihtiyar elden gider." (Tarihçe-i Hayat, 30) misali bir nazeninlik ve hakikat incilerinin varlığını temsil eder,

10-Akademik işçilik, öğrenme merakındaki kalite ve tevhid ilkesi ve yoğunlaşma kapasitesi ile ihlas-istiğna-ihtisas-itina ve istişare içindeki iletişimin bütün kotları o nurani, (mecmaulahbab) olan salonun üç köşesine açılan medrese, mektep ve tekke ile şanlı ve azizdir. Ortasında nurani bir sütunun (Kabe) yansımaları olan nurani koloninin vazo ile canlanan su azizliği ve cam yansıması ve şeffaflığı ile mekanın birbirini besleyen üç temel fonksiyonu barıştıran ikliminde Risale hafızası, oluşturduğu feyz pınarı ile kainat akustiğine tefekkür cümbüşü ile şuur imbiğinden lezzet akıtmaktadır.

Evet, "lezzet-i ruhaniye"(Mektubat, 318) bu olsa gerek.

"İman-ı billah, marifetullah ve muhabbetullah" (Mektubat,318)ile inşa edilen ve zihin-irade-his ve latife ile sistemleşen MEDRESETÜZZEHRA RUHU.

Salonda ve vazonun karşısında hakikate giden bir niyet (meyl-i taharri-i hakikat), hakikati rendeçleyen insaflı bir tenkit (kritik-teklif)ve hür olan hürriyet (Hutbe-i Şamiye,552)ile birlikte kalp ve aklın mezc olduğu dürbünden bakar insan. Hangi noktadan bakarsa baksın önündeki vazoyu, içindekini ve vazonun arkasındaki hareketliliği ve üç farklı alana açılan kapıların buluşmalarını görecek, lezzet alacak ve şükredecektir.

Akademik zeminin dinamik bir öğrenme iklimi ile hayata dair konularla ilgilenmesi ve bunun Risale kaynaklı bir referans ile Kur'ani bakışın ve yaklaşımın ruhunu vermesi ise ayrıca bir güven, tazelik, usul ve esas inşa edilmesine vesile olur.

Bediüzzaman’a göre iyi bir araştırmacının özellikleri ise;“Muhakkikin şe'ni, gavvas olmak, zamanın tesiratından tecerrüd etmek, mazinin a'mâkına girmek, mantığın terazisiyle tartmak, her şeyin menbaını bulmaktır”(Muhakemat, 37). Araştırmacı bir dalgıç gibi olmalı ve derine inmelidir. Bunu yaparken yaşadığı zamanın etkisinden kurtulup tarihin derinliklerine dalmalıdır. Olayları mantığın terazisiyle tartıp her şeyin kaynağını bulmalıdır. 

Medresetüzzehra’nın içiçe aynalarda ve kalpten kalbe açılan yolculuklarda ve akıldan akıla birleşen yeni müzakerelerde ortaya çıkan sırren tenevveret sürekliliği, lahuti olanın huzurunu misafir eden iz'an ve itikat mertebesine çıkarır.

Tahayyül, tasavvur, taakkul ve tasdik (Sözler, 958), hazırlık sınıfını geçmiş bir zihni/dimağı ilim mertebelerinin yükselen değerine ve salabet-i imaniye neticesine götürecek ulvi bir yolculuktur.Bu yolculukta “ali bir medresenin”(Münazarat, 523) zihin ve ilim basamakları gittikçe tekmil olur, kemale erer ve mükemmel meyveler vermeye başlar.

Vazodaki medrese, medresedeki vazolardan sadece bir tanesi…