(Bir hattatın hatırına)

Hüsn-ü hatt-ı aşk ile meşk eyledi kalemler
Kamışlar hâmûş iken aşk söyledi kalemler

“Ya Vedûd”la müsennâ bir varakta buluşur
“Ah mine’l aşk!” ehlinde Aslı bilmez Keremler

“El-Bakî Hüve’l Bakî” hâkkedilir taşlara
Nesihlenir muhakkak evvel-ahir ölümler

Musîbetzede okur “Bu da geçer ya Hû!” yu
Sabır, sebat, şükürle uçar gider elemler

“Lâilâhe illallah” sülüsten kıldı tevhid
Yıkılır bütün putlar, tağutlar ve sanemler

“Hîç ender hîç” diyenler nefsine verir ta’lik
“Lâ mevcûde illâ hû” sırrın saklar ademler

Ezelin divânından hüküm hikmetle iner
He zerrede mühür var, her fermanda hâtemler

Barikâ gibi parlar ebedî hakikatler
Mektûbât-ı Rabbanî levhasıdır âlemler

Yâ ile sin harfinde münderiçtir Yâsîn’ler
Mübîn’lerle hallolur” remîm”deki vehimler

“Ve tevekkel alellah” “Er-rızku alellah”lar
Nakşolur desen desen binbir Kutsî İsimler.

Elif kaddi daldadır gonca mim muhabbette
Kâf ile nûn’dan çıkar nice gülşen-gülfemler

Makta’ından huruf-u mukattaâdır cifir
Tâ-Sîn-Mîm, Ayın Sîn Kaf uzar gider Hâ-Mîmler

Hokkadan akar sanat tezhiple satırlara
Âyet âyet yazılır El-Kur’an-ı Kerîmler.

Seferî hüsn-ü aşkta ketebet-ül fukârâ
Düşeyazar mürekkep öleyazar resimler