“Kapitalist sistemin çemberi bizi de içine aldı…” dedi, yüzündeki yılgın ve yorgun ifadeye acı bir tebessüm iliştirerek. Ağzından çıkanı kulağının duymaması gibi dursa da bu cümle, söylerken içini acıttığı çok belliydi. Kendi kendine inanamaması, iç dünyasıyla yaşadığı çelişkinin vurduğu tokat gibi yüzünde patlamaktaydı…

Sünnetullah (Kainattaki işleyiş kanunları, fizik kanunları gibi...) trafik ışıkları gibi, Allah'ı bilmeyen uysa menzile varır, bilen uymasa kaza yapar, dedim. ” Nasıl yani?” dedi.

Firavun ve Hz. Musa'nın buluşması ve Firavun'un galip gelmesi örneği gibi. Cezb ve incizap da bir kanun ve bir sevgilidir. Her zıtlıkta bir zıddın kendi zıddına olan aşkı gibi. Aksi kara delikler açar uzayın boşluğunda ve o yıldızları içine çeken delikler bu sevginin sukut etmesiyle peyda olur.

Aynı kanun kalbin uzayında da işler ve cezb ile cazibeye kapılmayan, incizap ile rüzgarda yapraklığını ilan ettiğinden kara delikler peyda eder kalbinin duvarlarında. Artık birer yıldız misali aklını, şuurunu, vicdanını ve daha Nice hasselerini bu deliklere kaptırması kaçınılmaz olmuştur. Yürüyen cesetlerin asıl hikayeleri, işte bu sukut yolculuğu ile başlar...

Sükût susmak olduğu gibi, sukut devre dışı kalmaktır. Sonra klişe cümleler dökülür dudaklardan; "kapitalist sistemin çemberi bizi de içine aldı", "bu zamanda faiz yememek imkansızdır", "kim söylese yalan söyler", "bana dokunmayan bin yaşasın, pekâlâ tarafsız yaşanabilir" bu misaller kayan yıldızların geride bıraktığı kara dumanlar gibidir...

“Meyelanın muzaafı olan arzu ve onun muzaafı olan iştiyak ve onun muzaafı olan aşk-ı İlahi, onu daima marifet-i Zülcelale sevk eder. şu fıtrattaki incizap ve cezbe, bir hakikat-i cazibedarın cezbiyledir.”

(Mesnevi Nuriye-Nokta-215)