"Ağaç yaş iken eğilir sözü" hemen hemen herkeste çocukların küçük yaşlarda eğitilmesi gerektiğini çağrıştırır. Sözlük anlamı da çocukların eğitimine küçük yaşlarda başlanmasıyla ilgilidir. Bu söz bizim beynimize bu anlamıyla kodlanmıştır. Bir yönden bakılırsa anlamı doğru gelebilir insana. Ben de çocukların çok küçük yaşlarda doğru şekilde eğitilmesi gerektiğine inanıyorum. Ama bu sözün arka planının farklı olduğunu düşünüyorum.

Sözü bir de tersinden okuyalım isterseniz. Sizce hangi ağaç yaşken eğilmek ister? Bir düşünsenize çam veya kavak ağacını! Fidanken, daha körpecikken boynunu toprağa bağladığımızı. Yıllar sonra bu ağaçlar nasıl bir görüntü ile çıkacaklar karşımıza? İki büklüm olmuş çam veya yerlerde sürünen bir kavak ağacı. Acaba dikliğiyle bilinen ağaçların çekirdeklerine eğilmek mi yoksa dik durmak mı yerleştirilmiştir? Bunların yaratılışı hangisini gerektirir?

İnsan da böyledir. Küçük yaşlarda eğitilmeli ama dik durmaları da öğretilmelidir. Çocuklarımıza eğilmeyi öğreteceksek bu Yaratıcısına olmalı. Yani fıtratına uygun bir eğilme olmalı. Eğer çocuklarımıza küçük yaşlardan itibaren insanlara veya başka bir güce eğilmeyi öğretirsek bu nasıl bir eğitim anlayışı olur?

İman özgürlüktür. Özgür insan Yaratıcısından başkasına eğilmez. İmanlı insan dünyaya meydan okur. Herkesin önünde eğilme eğitimi almış, sindirilmiş bireyler nasıl bu güce ulaşacaklar? Onun için küçük yaşlarda alınan eğitim çok önemlidir. Yaratıcısından başkasına eğilme olmamalı bu eğitimin içinde. Onun için insan Allah’a ne kadar secde ederse o kadar dik durur. Dik durması kendini Allah’a karşı sıfırlamasıyla olur. Yani eğilme noktasını sıfırlama nispetinde o kadar yücelir ve dikleşir insan.

“Ağacı yaş iken eğmeli” sözünü bir daha gözden geçirilmesi kanaatindeyim. Çocuklarımıza fıtratlarının aksine kodlamalar yapan eğitim anlayışlarından uzak durmalıyız.