Hazret-i Peygamberin (sav) tebliği insanlık tarihinde emsalsizdir.

Kırk yaşında başladığı risalet ve tebliğ vazifesini altmış üç yaşına kadar -vefatına kadar- sürdürdü.

Yirmi üç sene gibi kısa bir zamanda dünyanın en bedevî, en cahil, en mutaassıp insanlarına verdiği Nebevî eğitimle yaşattığı vahiy kaynaklı değiştirme ve dönüştürme çalışmasıyla bir mucize gösterdi.

O insanlardan "sahabe" dediğimiz dünyanın en kaliteli, en doğru yaşayan, en kamil insanlar çıkardı. Kısa bir zamanda Arabistan kıtasının büyük çoğunluğu müminlerler doldu.

Vefatından kısa bir süre sonra, bu insanlar dünyanın dört bir tarafına yayıldılar ve insanlık alemine büyük insanlık dersi veren en güzel muallimler oldular. Yeni bir hayat yeni bir kültür yeni bir medeniyyet ihya ettiler.

Sahabeler sıfır yalanla yaşayan Allah'tan başka kimseye baş eğmeyen yalnız O'nun rızası için yaşayan; gelmiş geçmiş en kahraman insanlar olarak kaydedildiler.

Allah onlardan ebeden razı olsun.

***

Ondokuzuncu yüzyıla geldiğimizde ise insanlık yine vahşet ve zulmete düçar olmuştu. Vahyin temsilcisi olan İslam dünyası ise perişan bir vaziyette idi. Maddi ve manevi istilâlar dört bir yanı sarmıştı. 

Beşeri Allah'tan uzaklaştıran ve canavarlaştıran zehirler; fen, felsefe ve ideoloji oklarıyla yürekleri dağlamaktaydı.

Geri kalmışlık başlığı altında her şey her değer süpürülmekte ve böylece tüm sorunların çözüleceği iddiası empoze edilmekteydi. Ama hüsran katlanmakta elem dayanılmaz boyutlara ulaşmaktaydı.

Artık Peygamber gelmeyecekti. Son Peygamber (sav) kıyamete kadar carî olacak kitabı ve şeriatını ilan etmişti. Onun hakiki mirasçısı olan alimlerin omuzlarına tevdi edilmişti, irşad vazifesi.

Bediüzzaman işte böyle bir zamanda ortaya çıkan ve gerek hayatıyla gerekse de te'lif ettiği Risale-i Nur eserleriyle vahyin emrinde olduğunu ispat eden alim bir kahramandır.

O da, sahabeler gibi zühd ile yaşayan ve dünyalıkların dünyasını, elinin tersiyle iten bir Allah adamıdır.

O, korku nedir bilmeyen ve Hak dini tebliğ için en zalim kumandanlara meydan okuyan, mahkemelerini titreten, zindanlarına beş para ehemmiyet vermeyen, sürgünlerine aldırış etmeyen bir cengaverdir.

O, Allah rızasına odaklanmış, gözünde başka hedef, maksat olmayan fedaî bir şahsiyettir.

Hayat serencâmı, harikalarla dolu, bereketli ve oldukça renklidir. Her döneme ait örneklikler sergileyen bir araştırma konusudur Bediüzzaman'ın hayatı...

Çocukluk hayatından İstanbul'a kadarki sürecine baktığımızda, medreseler ve bölgede etkili olan şahsiyetler ile ilgili bilgi sahibi oluruz.

İstanbul hayatında, imparatorluğun yaşadığı  siyasî ve fikrî çalkantılar hakkında bilgi sahibi oluruz.

Saltanat döneminde padişaha ve çevresine hürriyet ve eğitim vurgusu yapan bir Bediüzzaman vardır.

Meşrutiyetin ilânından itibaren ise sistemin sağlıklı anlaşılması ve yaşatılması için hem İstanbul'a hem Kürt coğrafyasına "Meşrutiyetin cemâli"ni anlatan, "Meşrutiyet-i Meşrua" çağrısı yapan bir Bediüzzaman'ı görürüz.

Sonra Bitlis savunması...
Sonra esaret...
Sonra İstanbul'a dönüş ve işgale direniş...
Sonra gazetelerde makaleler, düşünceye ilme yön veren bir alim...

Ankara'ya davet ediliş ve iplerin koptuğu an...
İsimden ve resimden ibaret bir devrin işaretini alan Üstad'ın Erek'e gidişi.
Ancak kader bambaşka bir rota cizecektir ona. Burdur-Barla derken Denizli, Kastamonu ve Emirdağ ile devam edecek hapis sürgün yılları.

Said Nursi, tek partili Cumhuriyet dönemini de yaşar çok partili dönemi de.
Ve bu süreçte te'lifi gercekleşen Nur Risaleleri...

***

Risaleler, İslâm tarihinin tüm değerlerinden birikimlerinden damlaların yeraldığı; kelimelerin ve cümlelerin iktisatlı derc edildiği harika bir eserdir.
 
Risaleler, hayatın her alanında Allah'ın varolduğunu; tevhid sikkesinin ayan beyan olduğunu ve rububiyetiyle, rahmetiyle ve inayetiyle herşeyin kaim olduğunu idrak ettiren beliğ manzumelerdir.

Risaleler, İslamiyetin her meselesini akla, vicdana izah eden, kalbe tasdik ettiren ve nefse- şeytana kaçacak delik bırakmayan muknî me'hazlardır.

Risaleler, hem medresedir, hem tekkedir, hem mekteptir. Yıkılan yada itibarsızlaştırılan yada anlamsızlaştırılan tüm mefhumların ve müesseselerin yeniden onarıcısı ve yerli yerinde oturtan bir ıslâhat beyannâmeleridir.

Risaleler, herkesi muhatap kabul eden ve her soruyu önemseyen, imanî bir özgüveni yansıtan; yani fenni, felsefeyi, nefsi hatta şeytanı konuşturan, sorularına-savunmalarına ve ithamlarına yer veren ve hepsini tatminkâr biçimde cevaplandıran, akla kalbe ve diğer insanî latifelere karşılık veren zengin kaynaklardır.

Risaleler, toplumun her kesimine yazılmış eserlerdir.  Meselâ, Kürtlerin reçetesi olarak; Münazarat, havassa reçete olarak; Muhakemat,  İslam dünyasına hitap olarak; Hutbe-i Şamiye, tüm müminlere; Uhuvvet, hizmet eden herkese; İhlas, gençlere; Gençlik Rehberi, ihtiyarlara İhtiyarlar Risalesi, hastalara; Hastalar Risalesi, hanımlara Hanımlar Risalesi, klasik tefsir ilmine çekirdek olarak; İşarat'ül İcaz vesaire..

Risaleler, doğru İslamiyeti ve İslamiyete layık doğruluğu anlatan nâdide eserlerdir.
 
***

Yani...
Bediüzzaman'ın hayatı da, Nur eserlerinin muhtevası da birbiriyle örtüşen mükemmellikler arz etmektedir. 
Bunun şahidi yaşanılanlar, ve bu eserlere dört elle sarılarak hayatlarına anlam kazandıran milyonlar.
Yakın dönemde bu çapta ikinci bir müellif gelmedi. 
Böylesi bir eser yazılmadı ve böylesine; ruhlara, akılllara ve kalplere tesir eden bir cereyan vuku bulmadı.

Bu bir ikram-ı İlahî, bir lutf i Rabbanî...

Boynundan büyük laf eden kimseler, ortaya çıktılar-çıkmaya devam edeceklerdir.

Ama niyyet hâlis ise, maksat Allah rızası ise, meslek ve meşrep farklı da olsa ancak takdir etmek vardır, dua etmek vardır.

Maksat hasetse, birilerine yaranmaksa yada fırsat bu fırsat deyip; hainlik etmek ise...
Allah en güzel vekildir...