Ustalarım davet etti, geldim meydane,
Alnımdaki terler ki oldu dane dane,
Etrafa göz gezdirdim de çekinerekten,
Baktım herkes birbirinden merdâne.

Başpehlivan Şair Ekrem taktik veriyor,
Hem ders, hem moral, hem de güzel şevk veriyor,
Kendi büyük, yaşı büyük, tecrübesi var,
Nazlanmıyor hemen oyuna giriyor.

Otman ki yorulmaz, o eski bir pehlivan,
İmanî konulara dalar her zaman,
Şiirlerini okuyup ders almak gerek,
Usta bir kalem, duruşu oldukça yaman.

Cezerî nesir yazar hem güzel manzûme,
Uzak değil, ikâmet eder ilimizde,
Yerinde durmaz, her an hizmetlere koşar,
Meydana da uğrar, renk katar neşemize.

Kaplan dahi arada bir sahaya iner,
Güzel dersler verir, kararı hoşa gider,
Mutlaka sıkça bu meclise gelmeli,
İstifade ederiz, sa’yi olmaz heder.

Âşık Sefer, adı yaman bir şehirdedir,
Güzel cevaplar yazmak çün beklemededir,
Zevkle okunur o yahşi manzûmeleri,
O da Hâlık-ı Âleme kuldur, bendedir.

Veli Ahi gerçeği yazar ağır, ağır,
Sadece haksızlığa dayanmaz, bağırır,
Hakikatı söyler, haksızlardan darılır.
Ne yazık ki bazı kulaklar olmuş sağır.

Duraboğlu göründü, herkese laf attı,
Güzelce ortalığı birbirine kattı,
Keşke sık sık uğrasaydı bizim meclise,
Pîr geldi, heyecan verdi, neşe kattı.

İraz ki, meydanın uzaktan gediklisi,
Duyulunca soğuk yerlerden o gür sesi,
Gelir diye sevinir meydan ahalisi,
Bazen gelmez ne hayfa ki sözün gerisi.

“Bacıyân-ı Nur” dedik Hülya bacımıza,
O da sevgi gönderiyor ocağımıza,
Usta kalemi paslanmaz, içten dileriz,
Kardeşlik tuzunu da katsın aşımıza.

Kanûnî der ki: Çok er vardır bu âlemde,
Aklıma geldi bunlar, hemen bir kalemde,
Her ustaya da çırak olmaya hazırım,
Yeter ki, görelim onları bu mecliste…