İlham, Allah tarafından feyiz yoluyla kalbe akıtılan mânadır.

İlâhî ilhamda en büyük pay meleklere aittir. Sayısını ve mahiyetini idrak edemeyeceğimiz bu âlemde, bütün vazifeler ilhamla görülmekte.

İlhama mazhar mahlûkat içerisinde, sayıca meleklerden sonra ikinci sırayı alan hayvanlar ise gözümüzün önünde durmadan faaliyet gösteriyorlar.

Hava karardığında bir ağacın dalları arasına saklanan serçelerden, bir kaya parçasının kuytuluklarında yuva yapan balıklara kadar her canlı kaderin sevkiyle geceleyeceği yeri en güzel biçimde belirler. Ertesi gün, güneşin ilk huzmelerinin ufukta belirmesiyle birlikte hayvanların hepsi bir tarafa dağılır ama hiçbiri nereye gittiğini ve yuvasına ne zaman döneceğini bilmez. Yine de hepsinin işi mükemmel şekilde görülür.

Hayvan ilhamının bir benzeri insanların bebeklik döneminde görülür. Bir bebek, henüz kundakta iken, annesini ilhamla tanır, onun kendisine karşı şefkatli ve merhametli olduğunu bilir. Halbuki bu devrede henüz kendisini tanımaktan, bebek olduğunu bilmekten, kucağında bulunduğu şahsın annesi olduğunu idrakten çok uzaktır.

Bu dünyada, kuşları ilhamla daldan dala konduran Rabbimiz, mü’min kullarını Cennetinde yine ilhamla gezdirecek…

İlhamın da kemali o saadet yurdunda olacak.