Kıbleye dönmeden önce; kendine dön,
Kendinde olmayanın, kıblesi olmaz.
 
Sıyrıl tüm mâsivâdan, şahane hür ol,
Hür olmayanların, sılası olmaz.

Kimsin, nesin, necisin, düşün de bir sor?
İşgal ettiğin yerin, adresi olmaz!
 
Senin için dönüyor, bu koca devran,
En müntehap meyve; seçilmiş insan!

Senin için bezenmiş, koca dücihan;
Kıymetine denk gelen, varlık var mıdır!
 
Ahsenülhâlıkîn;  Ahsen-i takvim,
Benzemez birbirine, binlerce nev’îm!

Resim aynı, yerli yerinde, her şeyim,
Hâlîni derk edecek, iz’ân var mıdır.
 
İnce sırlar, sîretinde, gizlidir,
Suretine akseden, izi var mıdır.

Tahkîk ehli olanın, doğrudur sözü,
Sözünün ve özünün, farkında mısın.
 
Ene’den sıyrıl çık; Hüve’yi göster,
Yaradan yaratmış; bilinmek ister.
 
Bildiğini rükûda, ta’zîm kıl göster,
Âciz kul olduğunun farkında mısın.
 
Ma’bûd O’dur, ibadete O lâyık,
Secden miracındır, farkında mısın.

Farkı fark eder, ehl-i tefekkür,
Hareketi hâlk edenin çarhında mısın.

Rıza dairesinde hâle şükreder,
Hâlden, hâle, girdiğinin farkında mısın.
 
Rabbimin işlerinde, neler gizlidir, 
Îmân eden insan, güler yüzlüdür.

Nasihatim nefsime, o çok nazlıdır,
Mutmain olmuyor, farkında mısın.