Gelin, gelin; toparlanın
Düşünceler, düşünceler!
Bitince ömrü insanın
Neler olur, deyin, neler?
Bu cismi terkedince rûh
Gidip de nerde saklanır?
Çözülse sır bulup vuzûh
O dem biraz rahatlanır...
Ölümde perde arkası
Değil mi öyle kapkara?
Şu hâlde terkedip yası
Gülümseriz mezarlara.
Demek, bütün bu gam, tasa
Biter; bulunca son ömür?
Demek, ölüm hiç olmasa
Bu işde rûh zarar görür?
Ebed için verildi sırf
Bu hasseler, bu duygular.
Yerinde etmeyince sarf
Netîce hep olur zarar.
Gidin düşünceler, gidin!
Ümid saçın, huzûr olun.
Açın bu sırrı, fâş edin;
Beşer için sürûr olun...