Sıradanlaşan çok okumaktansa ihtiyaca binaen az okumak daha tesirli, daha netice verici. Açlık hissi çoğalırsa okuma da çoğalır, hayata tatbik de kolaylaşır. Kimi az şeyden doyar kimi çok şeyden bile tam doymaz.

Hattı zatında okumak da bir yere kadar, bir zaman sonra o da kâfi gelmez. Okunanların kendince yorumu, başkalarıyla paylaşımı, hayata uygulama yöntemleri farklılıklar arz edebilir.

Risalelerin telif ve neşir serüveni; Bediüzzaman’ın son yıllarda Isparta’da yakın talebeleriyle teşrik-i mesaisi bunu doğruluyor. “Herkes kendisi okusun yeter” denmiyor; “evini medreseye dönüştürsün” deniyor; “birliktelik, bütünlük, beraber hareket etme, kardeşler arasında fani olmak” deniyor.

En güzel uygulaması zor şartlardaki hapishanede gerçekleşiyor; kardeşlerinin güzel seciyelerinden istifade etmek, Kur’an bilenlerin bilmeyenlere öğretmesi, ders müzakeresi! Yakınlıkta insiyak ve insibağ gerçekleşiyor.

Hayata geçmesi toplumsallaşarak yaygınlaşması da bu şekilde olacak olsa gerek. Rahat ve rehavetin, hizipleşmenin, aşırılığın; uygulamayı aynı sadelikte devam ettirmediğini gördük, görüyoruz!

Dünde değiliz bugünde yaşıyoruz; bu günün sıkıntılarını görmek ve çözmek durumundayız. Yine de temel sütunlar her zaman sabittir, değişmez; bunun da farkındalığı ile okumak ve hayat seyrini takip etmek, değişen akışı görmek; hedef vurucu kararlar ve eylemlere geçmede yardımcı olur.

Her gün tazelenmek, yıpranan yerlerini onarmak, hasta yönünü tedavi etmek için günlük okuma yanında sohbetle süslenmeli bu durum.

Fenafil ihvanın nasıl gerçekleşeceği İhlas Risalesinde “iğne” ve “ayna” örneğiyle güzelce anlatılmış. Önce iğneyi kendine batıran, aynada kusurlarına gören; ihvanın geniş dairesine girer ve büyük kazanım sağlar.

Kalbinde kasavet hisseden, savrulmalarını fark eden “Uhuvvet ve İhlas” Risalelerini ardı ardına okuduğunda ve bunu sohbetle tamamladığında manen güçlendiğini fark eder biiznillah.

Veya ne yönde sorusu, sorunu varsa o yönde okumak daha hasbi değil mi? Okuduklarını düşündüklerini samimiyetle konuşacağı bir kaç kişi varsa ne mutlu; yüksek kule inşa ediliyordur!

İhlas kulesinde “hıllet mesleği” ile tutunulur. Okuma sohbetle süsleniyor; insibağ ve insiyak gerçekleşiyorsa büyük kule yükseliyordur vesselam.