Yâ Allah (cc)! يَا اَللّٰهُ

CC; Celle celalühü

Lafzullah ve Lafza-i Celal dendiği zaman Allah ismi kastedilir.

Lafzullah 1001 ismi, yedi sıfatı sübutiyesini (Hayat, İlim, Kudret, İrade, Sem', Basar,Kelâm) ve şuunatını kapsamı içine alan bir kelamdır ve Zât-ı ismidir. Dünyadaki hiçbir kelime onun yerine kullanılamaz. Tanrı, ilah ve god gibi kelimeler Allah kelimesinin eş anlamlısı değildir.

Allah deyince azamet ve uluhuyet akla geliyor. Bismillahirrahmanirrahîm’deki Allah uluhiyete diğer isimler ise rubububiyete bakıyor.

Her şeyin hâlıkı Allah'tır. Her şeyin anahtarı Ondadır. Allah ilim ve kudretiyle her yerde hazır ve nâzırdır. Müessir-i hakiki yalnız Allah'tır. Nâsırımız, hâmimiz, muînimiz, hâfızımız Allah'tır. Hâdî, Mugîs, Muîn ancak Allah'tır. Allah'tan başka mabud, hâlık, kâdir-i mutlak, mün'im yoktur.

Sıfat-ı sabite olan hidayet, Allah'tandır.

Allah, kâmil-i mutlak, mûcid, vâcibü'l-vücud, melce ve mencedir.

Allah; ehaddir, vahiddir, sameddir, hakîmdir, kayyumdur, haydır, kuddüstür, rahimdir, rahmandır, hâkimdir, alîmdir, cemildir, adildir, kerimdir, muhsindir, kadirdir, bâkidir, mâliktir, ganiyy-i muğnîdir ve hakeza bütün esmayı ihtiva eden muhteşem bir kelamdır.

"Allah" bir ism-i câmi' olduğundan esma-i hüsna adedince tevhidler, içinde bulunur." Sözler/427

"Bütün esma-i hüsnanın ifade ettiği manalar ile bütün sıfât-ı kemaliyeye Lafza-i Celal olan "Allah" bil'iltizam delalet eder." Mesnevi Nuriye-236

Bütün isimleri kapsaması cihetiyle ismi azamdır.

Lafzullah (Allah ismi), mecmu'-u Kur'an’da ikibin sekizyüz altı defa zikredilmiştir. (Mektubat - 407)

Uluhiyet ve hallakıyet Allah'a mahsus ve münhasırdır. Allah; ilmi, iradesi, kudreti ve sair sıfatıyla muhittir. Daire-i ihatasından hariç bir şey yoktur.

Allah'ın iradesi, ilmi, kudreti gibi sair sıfatları küllî, umumî, her şeye şâmil ve muhittir.

Hariçte, vakide ve hakikatte Allah'ın şeriki yoktur. Ne zatında ve ne sıfâtında ve ne ef'alinde şeriki, şebihi yoktur.

Bütün harfleri ile yaratıcıyı gösteren ve ismi sadece ona has olan Allah lafzıdır.

Arapça Allah lafzından Elifi kaldırırsan Lillah olur, Lamı kaldırırsan Lehu olur. İkinci Lamı kaldırırsak Hu olur. Her şekliyle yaratıcıya işaret vardır.

Allah kelamı zikredildiğinde tüm manevi latifeler olması gereken ritimde çalışır. Ayette belirtildiği gibi kalp huzur bulur.

(Kalbler ancak Allah'ın zikriyle mutmain olur. Ra’d, 28‎)

Allah kelamını dilimizle söylediğimiz de aynı şekilde maddi kalbinde en güzel ritimde çalıştığı tesbit edilmiş.

Kalpler ancak Allah zikriyle hayatlanır.

Allah'ın esması başlıca Celali ve Cemali olarak tasnif edilir. Allah isminde celal hakimdir. Allah kelamı bize kibriya, azamet kemal ve hâkimiyeti hatırlatır.Bu yüzden sürekli Allah zikrini kalp kaldırmaya bilir bu yüzden Yâ Cemal veya Yâ Cemili Zülcelal de diyelim.

"A'lem, Ekber, Erham, Ahsen" gibi esma ve sıfât ve ef'alinde kullanılan ism-i tafdil kelimeleri vardır. Allah lafzında Allahu Ekber şeklinde kullanılır.

Namazın akabinde okuduğumuz Sübhânallah,Elhamdülillâh ve Allahu Ekber kelamlarında da Lafzullah kullanılır.

"Allahu Ekber"in bir vech-i manası, Cenab-ı Hakk'ın kudreti ve ilmi herşeyin fevkinde büyüktür, hiçbir şey daire-i ilminden çıkamaz, tasarruf-u kudretinden kaçamaz ve kurtulamaz. Ve korktuğumuz en büyük şeylerden daha büyüktür. Demek haşri getirmekten ve bizi ademden kurtarmaktan ve saadet-i ebediyeyi vermekten daha büyüktür. Her acib ve tavr-ı aklın haricindeki herşeyden daha büyüktür..." Şualar - 234

"Aynı o insan, mahlukat-ı acibe ve harekât-ı garibeden aklının tartamadığı ve zihninin içine alamadığı şeyleri gördüğü zaman, "Allahu Ekber" demekle rahat bulur. Yani, Hâlıkı daha azîm ve daha büyüktür. Onların halk ve tedbirleri kendisine ağır değildir." Mesnevi-i Nuriye - 130

"Bu mana itibarıyladır ki darb‑ı mesel hükmünde, büyük musibetlere ve büyük maksatlara karşı herkes "Allah büyüktür, Allah büyüktür." der, kendine teselli ve kuvvet ve nokta-i istinad yapar." Şualar/232

İnsan hayrette kaldığında veya aklının alamadığı hallerde Allahu Ekber demeli.

Ayrıca hayret ifadesi olarakda "Sübhânallah, Mâşâallah, Bârekellah" kelamlarını çokça zikrederiz.

Yine zorda kaldığımızda Lafzullahın geçtiği "Hasbünallahü ve ni'melvekil" kelamını çokça deriz.

Allahu Ekberi namazda lafzan dedikten sonra amelende gereğini yapıp rüku ve secde ediyoruz.

Namaz tesbihatında Celaline karşı Sübhânallah,Cemaline karşı Elhamdulillah ve kemaline karşı ise Allahu Ekber deriz. Böylelikle de Allah'ı tesbih,hamd ve tazim ederiz.

"Sonra görüyor ki bir Celil-i Cemil, şu mevcudatın âyinelerinde kibriya ve kemalini ve celal ve cemalini izhar edip nazar-ı dikkati celbediyor. O da ona mukabil, "Allahu ekber, Sübhanallah" deyip mahviyet içinde hayret ve muhabbet ile secde eder." Sözler/354

"Öyle bir Allah'a hamd, medh ü senalar ederiz ki şu âlem-i kebir onun icadıdır. Ve insan denilen şu küçük âlem de onun ibdaıdır. Biri inşası, diğeri binasıdır. Biri sanatı, diğeri sıbgasıdır. Biri nakşı, diğeri ziynetidir. Biri rahmeti, diğeri nimetidir. Biri kudreti, diğeri hikmetidir. Biri azameti, diğeri rububiyetidir. Biri mahluku, diğeri masnuudur. Biri mülkü, diğeri memlûküdür. Biri mescidi, diğeri abdidir. Evet bütün bu şeyler, eczasıyla beraber Allah'ın mülkü ve malı olduğu, i'cazvari sikke ve mühürleriyle sabittir." Mesnevi-i Nuriye/107

"Usûl-i şeriattandır ki; Kur'ân kelimatı ve harfleri Kur'ân dan olmak cihetinde, her biri on sevaptan tut, tâ binler sevaba kadar uhrevî meyveler verir. Gafletle okunsa dahi sevabını verir. Fakat sair zikir ve tesbihler hurufatının hususî sevaplar, Kur'ân'ın hurufatına benzemiyor. Gafletle okunsa çokların nazarında semere vermiyor.

İşte bu kaide-i şeriyyeye binaen 2800 defa "Allah, Allah, Allah" Kur'ân kelimatı olmak cihetiyle söyleyen ve zikreden insan, ne kadar feyizli sevaba mazhar olacağı kıyas edilsin.

Evet insan bir vird alsa, Kur'ân’dan almalı. Bir zikretse, Kur'ân'ın tayin ettiği aded ile ders almalı." (Rumuzât-ı Semâniye Risalesi)

Cenâb-ı Hak bu lafzullahın ihtiva ettiği kelamları manalarıyla çokça zikretmeyi ve anlamayı nasip etsin.