Rab’bimin ikramları
Binbir çeşit hediye.
Kimini kullan diye,
Kimini de, ye diye...
Ey nefsim şükretmezsin,
Bilemem ki ne diye?
*
Uğrayıver pazara.
Helal, güzel mal ara...
Rab’bim göndermiş bize.
Baksana ikramlara!
*
Adi sebep şu bulut.
Var da yağmaz, bir umut.
Yağmuru veren Allah.
Gökden gönderen Allah...
*
Rab’bim; bana muhteşem,
Kulak verdi, göz verdi.
İman mukabilinde,
‘Cennet’ dedi söz verdi.
Vermek istemeseydi,
İstemeyi vermezdi!
*
Al, şekeri ve unu.
Yap bakalım kavunu!
Tatlılar mı, hamurdan,
Kavun ise çamurdan!
*
Her gün ayrı gayret et...
Her gün ayrı hayret et...
Her şey muhteşem eser!
Sakın ha etme ülfet!
Hayret değil ki külfet...
*
Yesin kaymakam, vali.
Yesin bütün ahali.
Rab’bimin hediyesi,
Armut, kaysı, şeftali.
*
Merak etmeyelim mi?
Kim gönderdi yağmuru .
Rab’bimin hediyesi.
Suyu temiz ve duru.
*
Kim verdi sütü, balı?
Kim verdi yumurtanı?
Nefsim Allah’ı tanı.
Oğlum Allah’ı tanı..
*
Pazarda çok bol nimet.
Ganimet mi, ganimet...
Fiyatlar da çok ucuz.
Yeter ki nefsim şükret...