Sayılı gün

Sayılı gün çabuk geçer! Sen, saymasan da zaten,
İnsan, fânî olduğunu, anlamaz hakîkaten.
 
Dün, bugün, yarın derken, geçip gitti ömrümüz,
Yerde kaldı kendimize, verilen her sözümüz.

Yarın yaparız deyip, neleri erteledik,
Yarınlar geçip gitti!... Durmadan sendeledik.

Sanki biz ta’yîn ettik, ömür sermayesini;
İnsafsızca harcadık, kalan bâkîyesini.
 
Ey insan! Öleceksin, diye telkîn etmedik,
Ölüm hakîkatinden, korktuk da; söyletmedik.

ihtiyar.jpg
 
İstediğin kadar gizle; kuma sokup başını,
Her gün kendi elinle; gömdün arkadaşını.

Sıra şimdi bendedir; diye, hiç düşünmedin,
Temiz bir sayfa açsam; yeter artık, demedin.
 
Emellerin, arzuların, tükenmedi hiç bir an,
İkmâl eylemek için, yetmiyor geçen zaman.

Fânî ömrü, Bâkî yapmak, çaresi var elinde,
Gayet basit formülü, namaz seccadesinde.
 
At kendini bir mescide; zikir eyle hakkıyla,
İbadetin ruhu ihlâs, alınmaz ki o tartıyla.
 
İhlâs için, çok okuyup bilmek gerek, ihlâsla,
Hakîkati haykır, lâkin; hep ölçülü ve insafla.

Önceki ve Sonraki Yazılar
YAZIYA YORUM KAT
YORUM KURALLARI: Risale Haber yayın politikasına uymayan;
Küfür, hakaret, rencide edici cümleler veya imalar, inançlara saldırı içeren, imla kuralları ile yazılmamış,
Türkçe karakter kullanılmayan ve BÜYÜK HARFLERLE yazılmış yorumlar
Adınız kısmına uygun olmayan ve saçma rumuzlar onaylanmamaktadır.
Anlayışınız için teşekkür ederiz.
5 Yorum
  • Kanûnî / 06 Kasım 2012 Salı 07:24

    Otman hakkı söyler, doğruyu haykırır,

    Bir haksızlık görünce edebince bağırır,

    Hesap günü var kimse inkâr edemez,

    İnsanın yaptığı bir bir önüne dökülür.



    Nefis ve şeytan durmaz hep kandırır,

    İnsanın helal lokmasını harama bandırır,

    Amelim iyi diye kendimize güvenmeyelim,

    İblis pusudadır, fırsatı bulunca saldırır

    Yanıtla (0) (0)
  • Abdurrahman iraz / 06 Kasım 2012 Salı 09:41

    "Ey insan öleceksin"diye telkin gerekmez,
    Muhatap nefsim olmasa, malumat hiç kar etmez,
    Yine başkasını muhatap almış Eyüp otman,
    O "bakidir ölmeyecek"! nasihatı bir batman.

    Önce nefsine bir söyle bak ikna olacakmı,
    Dolu cebinden çıkarıp boş cebe koyacakmı
    Hergün bir arkadaş gömdüm, ben bunun farkındayım;
    Fakat sıra bende olsa, nefs kabul edecekmi?

    İhlas dediğin şey nedir, parayla alınırmı?
    Muzâaf ve muazzam karla, Dünyada satılırmı?
    Ölümden bahsediyorsun, nedir? ben hiç tatmadım.
    Bugün-yarın öleceğim!!! hiç hesaba katmadım.

    Yanıtla (0) (0)
  • Betul Ruveyda otman / 06 Kasım 2012 Salı 10:12

    Şu hasta yatağımda şiiriniz moral oldu. Rabbim sizi başımızdan eksik etmesin.

    Yanıtla (0) (0)
  • EMİNE ALKIŞ / 06 Kasım 2012 Salı 10:31

    Değerli ağabeyimiz şiirleriniz nice dertli gönüllere ümit var oldu. Rabbim gayretinizi her daim arttırsın. gafletten uyanmak için verdiğiniz çağrı çok ehemmiyet taşımaktadır. Bu çağrıya gönül verenlerden olmak duasıyla inş.

    Yanıtla (0) (0)
  • Ö.Balkan / 06 Kasım 2012 Salı 20:46

    Ey muhterem şair ne kederlenir ve hüzünlenirsin böyle .Sanki ömür sermayesini heba etmiş gibi üzülürsün.Zamanı gelib günah cihetiyle göç etsen bile Kuran- Kerimimin asrımıza bakan eşsiz tefsirinin müellifi aziz üstadımızın müjdelediği gibi fani olan ömrünü sevab cihetiyle bakileştirdin inşaallah.Hiç şübhe yokki her nefis ölümü tadacaktır..Sonra herkes ona döndürülecektir.sen ondan razı o da senden razı olarak ona dönecek NUR a hizmet etmenin mükafatını göreceksin inşaallah.Hizmete vesile olan mısralarınının devamı dileğimle.

    Yanıtla (0) (0)