Senin ayak izlerin yoluma ışık oldu,
Sevginin çekirdeği fıtratıma konuldu,
Sonsuz yüce kâinat hep emrine sunuldu,
Şefâat kıl bizlere şanı yüce ey Rasûl. (a.s.m)
 
Sevgiye ma’kes oldun sevdin bütün mahlûku,
Senin yanında yüce yaradılan hukûku,
Bilmeyeni affettin belki de bilir diye,
Getirmiştin onlara çok makbûl bir hediye.
  
Sevmeli idi her kes ol Habîb-i Zî-şanı,
Yaradan’ın hâtemi Peygamberlik nişanı,
İnsanlık felâh buldu İlâhi davetiyle,
Putlar yere serildi Rabbimin Vahdetiyle.
 
Aşinaydı O’na hep canlı cansız mahlûkat,
Bir elin parmağıyla şakk olan şu ay’a bak,
Ay ve güneşi verilse dönmem dâvamdan geri,
Ehad hakikatinin her Peygamber neferi.
    
Bulutlar şemsiyedir Şanı Yüce Resûle,
Süt annesi Halime şahiddir bu fâsıla,
Oturduğu yerleri hadrâ eder haliyle,
Yeşil dallar kıvrılır gölge olur sevgiyle.
  
O’nda temerküz etmiş en âli seciyeler,
Ol Allah’ın Aslanı O’na tahassun eder,
Miraç’la vasıl oldu Yüce Rabbin katına,
Ol Resûllük mührünü yaydı sema sathına.
 
Güneş tavakkuf etmiş sözünü tasdik için,
Yüce Rabbin tekvîni durur hatırı için,
Semiğ’na ve etağ’na demek gerek bizlere,
İnkıyâdım gerektir böyle makbûl sözlere.
 
En büyük mu’cizesi Yüce Kur’an-ı Hakîm,
Hikmetine râm olur ehl- hak akl-ı selîm,
Zaman ihtiyarlanır gençleşir Kur’anımız,
Ol Resul-i Zîşan’la şâd olur îmânımız.