Umurunda değil ki; dünyanın bin-bir hâli,
Hâlini arz etmeye kalmamış ki mecâli.

Gelmiş de karar kılmış vücudunda marazlar,
Her şey ondan geliyor kime ola ki nazlar.
    
Nüzûl inmiş bedene yatıyor yalvararak,
Yâ Rab günahım al da beni tertemiz bırak.

Senden geldi bilirim sabrederek yatarım,
Dilimde dudağımda Şâfî ismin tutarım.

Beyinden gelmez ise bedenime işaret,
Azalar lâl olurlar hasıl olmaz selâmet.

Her şey sebebe mebnî, Kudretinde Settârsın,
Sen hattımı kesmişsen âciz insan ne yapsın.

Hatıralar beynimde hepsi cirit atıyor,
Yerinde durmaz adam melûl mahzûn yatıyor.

Aczimi ve fakrımı hastalıkla anladım,
Hastalık ikazıyla gafletimden  uyandım.

Bu hâl hissi acıtıp kalbimi kanatıyor,
İnâyet kıl Allahım isyanım korkutuyor.

Senden gelmişse eğer; her-şey başım üstüne,
Sen benim Hâmim isen, şu hâlimden kime ne.

Gözü kapıda her an, dost sesi duymak için,
Memleket ahvalini sorup öğrenmek  için.

İnsan ebede namzet ebedî kalmak ister,
İnsanı tatmin etmez bu geçici hevesler.