Bildiğimiz gibi Kur’an ı Kerim’in belagat, fesahat ve cezâlet yönü ile Arapçayı iyi bilen ediplerin takdiriyle beraber tevafukat denilen, harikalıkları da beraberinde sunulmuştur.

Neden Kur’an’ın bir benzeri yapılamamaktadır?

Bununla ilgi bazı ilginç yönlerini nazara vermek istiyorum.

Bildiğimiz gibi Kadir suresi Kur’an’ın 97. Suresidir ve 5 ayettir. Birinci ayet ŞÜPHESİZ BİZ ONU (Kur’an’ı)
KADİR GECESİNDE İNDİRDİK der.

Bu Surenin tamamı 114 adet harften ibarettir. Kur’an’ın tamamında ise 114 sure bulunmaktadır. Demek ki Kur’an’ı bu yönüyle de sure miktarına işaret etmektedir. Sonra otuz kelimedir ve Kur’an’da 30 cüz vardır.

KADİR kelimesi üç yerde geçmektedir birincisi 5. Kelimede. İkincisi 10. Kelimede ve üçüncüsü ise 12. Kelimelerde geçmektedir. Yani, 5+10+12= 27 eder ki bu da Kadir gecesinin, ramazan ayının 27.
gecesine rastlayabileceğine bir işaret olmaktadır.

İşte Kur’an’ı Azimüşşan baştan sona kadar hep böyle harika tevafuklarla doludur. Yani beşer takatinin fevkinde olduğunu bu yönüyle de göstermektedir.

Bir de: Son ayetinde O GECE (“Hiye” demekle O GECEYİ kastediyor) TAN YERİNİN AĞARMASINA KADAR BİR ESENLİKTİR. (Hiya lafzı) 27. Kelimeye rast gelmektedir. Burada da Kadir gecesinin 27. Gecesine rastladığını ifade etmektedir.

Demek ki gaybi bir el bu mükemmelliği beşerin yapamayacağı gibi tanzim etmiş ve harika kılmıştır.

İşte daha bunlar gibi Kur’an’da böyle binlerce harika şifreler mevcut olduğunu ve tesadüflere tesadüf edilemeyeceğini ve benzeri yapılamayacağını göstermiştir.

Yukarıda bahsini ettiğimiz, bu tevafuklar gibi Üstad Bediüzzaman Hazretlerine yine bunun gibi 84 yerde işaret bulunmaktadır.

Risale-i Nur adlı eserin Sikke-i Tasdik-i Gaybi, SEKİZİNCİ, ONSEKİZİNCİ ve YİR SEKİZİNCİ Lem’alar adlı eserlerde bulmak mümkündür.