Kıt’a

Cennetdeki bahçelerde yalnız,
Eksik bulamaz ararsa insan.
Her türlü kemâlde bir kusûr var;
Hakk, âlem-i kevni kıldı noksan…

Nazm

Bak, nazma ne âhenk ve ne renk verdi rübâî,
Bir lâleye yâhut güle benzerdi rübâî;
Îran’da doğup, aldı feyiz toprağımızdan.
Şi’rin tacı üstündeki cevherdi rübâî...

Rübâî

Berrak ve serin dalgalar ard arda koşar,
Kaynar bu köpüklerle o altın kumlar.
Çığlıklar atar martılar enginlerde,
Sâhilde bu yaz başka güzellikler var...

Dörtlük

Mâzîde kalanlar sana ma’dûm;
Âtî de değil ilmine ma’lûm.
Hâlin ise bir lemha-i seyyâl.
Öyleyse çalış, ol daha cevvâl!