Evet dostların ayrılığı büyük bir elem veriyor insana. Hele Eyüb Otman ağabey gibi gaye-i hayali Ku'ran ve iman hizmeti olan ağabeylerin firkatleri ayrı bir acı veriyor insana.

Eyüb ağabey, duruşuyla konuşmasıyla, fedakarlığıyla, herzaman o güzel mütebessim yüzüyle kısaca lisan-ı haliyle ve lisan-ı kalıyla adeta bu hizmet için yaratılmıştı sanki.

Hizmet için yok demeyi bilmezdi. Böyle insanlar nadir bulunur.

Evet, görevini yaptı. Hizmetini itmam etti. Rahmet-i Ramana, huzur-u kibriyaya, Resulullaha, devamlı şiir yazdığı Üstadına kavuştu. Şimdi ruhu onlarla beraberdir. Biz burada firaketiyle gözyaşı dökerken, o onlarla beraber olduğu için kim bilir ne kadar seviniyordur.

Sen bize veda ettin âma inanıyoruz ki bu veda geçici bir vedadır.

Biz de Yahya Kemal'in "veda gazelinde" dediğini diyoruz.

"ömrün şu biten neş'vesi tam olsun erenler
son meclisi câm üstünde câm olsun erenler
şükranla vedâ ettiğimiz câm-ı fenaya
son pendimiz ahlâfa devam olsun erenler

caizse harâbât-ı ilahide de her dem
yârân yine rindan-ı kirâm olsun erenler
tekrar mülaki oluruz bezm-i ezelde
evvel giden ihvâna selâm olsun erenler"

Eyyüb abiciğim sen bize veda ettin ancak asıl sevdiklerine kavuştun. Allah sana gani gani rahmet eylesin. Kabrin pürnur olsun. Ruhun şad olsun Eyüb abiciğim ruhun şad olsun!

Âmin âmin âmin!..