“Kur’an Müslümanlığı” düz mantıkla görüntüde iyi niyetin ürünü gibi anlaşılmaya müsait bir konu.

Arka planı ve çıkış noktası ileri iddia edilen gerekçe kadar masum bir söylem olmadığı anlaşılıyor.

Her zaman bir hakikatin kılıfına sarılmış zihin karıştırıcı spekülasyonlar olagelmiştir.

“Kur’an Müslümanlığı” tezi de son zamanlarda yeni türetilmiş zihin karıştırıcı sözlerden biridir.

Kur’an Müslümanlığı tezini imanı vicdanlara, İslâm’ı da bireyin özel hayatına hapsedip, düşünceden davranışa geçmeden hayatın dışında tutma maksadına yöneliktir.

Bediüzzaman Mektubat’ta, İman ve İslâm konusunda sorulan suali cevaplarken; “İslâmiyet iltizamdır; İmân iz'andır. Tabir-i diğerle, İslâmiyet, hakka tarafgirlik ve teslim ve inkıyaddır; İmân ise, hakkı kabul ve tasdiktir” diyor.

Bir başka ifade ile anlaşılması gereken odur ki, İman dil ile ikrar kalp ile tasdiktir. İnanmanın eylem öncesi aşaması. İslâm ise amel, fiil yani davranışa dönüşmesi durumudur. Bunun devamında “İslâmiyetsiz iman sebeb- necat (kurtuluş vesilesi) olabilir mi?” suali arkadan geliyor.Elcevap: İmansız islâmiyet sebeb-i necat olmadığı gibi islâmiyetsiz iman da sebeb-i necat değildir” olarak net hüküm veriyor.

Açıktan dine karşı duruş sergilemeyenlerin sinsi bir iddiasıdır Kur’an İslâmı.

Zira Kur’an Peygamberimize (asm) gelmiş. Ancak uygulama şekli Kur’an’da açıklanmamış. Onun uygulamalı eğiticisi Peygamberimiz (asm) tarafından gösterilmiş.

Yine İşarat’ül İ’caz’da; “Akaidi ve imani hükümleri kavi ve sabit kılmakla meleke haline getiren, ancak ibadettir. Evet, Allah’ın emirlerini yapmaktan ve nehiylerinden sakınmaktan ibaret olan ibadetle, vicdani ve akli olan imani hükümler terbiye ve takviye edilmezse, eserleri ve tesirleri zayıf kalır” diye başlayan ibadetin uygulama olduğu izah ediliyor.

Hayrettin Karaman hocanın bu konuda bir kitabı yayınlanmış. Nesil yayınları arasında yeni çıkan kitabın adı “Kur’an’daki Peygamber.”

Kur’an-ı Kerim’den Peygamberimiz hakkında 10 ayeti açıklıyor. Peygamberimizi sadece “postacı” derekesine düşürmek isteyen ve “Kur’an İslâmı” diye zihinleri karıştıranlara güzel cevap olmuş.

Peygamberimizin (haşa) postacı olmayıp her hal ve hareketiyle İslâm olduğunu, Peygamberimizi (haşa) dışlayarak Müslümanlığın mümkün olamayacağını açıklıyor.

Ayrıca mezhepler konusu, Alevilik, Şiilik, Şıa konusu ve bid’alar konusunda merak edilen güncel konuları da herkesin anlayacağı sadelikte anlatmış.

Nelerin bid’a olduğu nelerin bid’a olduğu halde benimsenebileceği hususlara da açıklık kazandırmış.

Özellikle medyada magazin malzemesi olmuş bazı ilâhiyatçı etiketli hocaların, imtiyazlı konumları ile ileri sürdüğü, bilinen resmi görüşlerine cevap vermiş.

28 Şubat döneminde de dik duruşu ile bilinen Hayrettin Karaman hoca bu kitabıyla da merdane tavrını ortaya koymuş.

İslâm’a karşı olan saldırılar açıktan inkâr şeklinde olmuyor her zaman. Hem din adamı hem de Kur’an’ı adres göstererek zihinleri bulandırabiliyorlar.

İmam-Hatip Lisesinde meslek dersleri öğretmeni olan ve aynı zamanda mahallemizde Risale-i Nur sohbetlerinden bir öğretmen arkadaşım anlatmıştı:

Bir grup ilâhiyat profesörü geçen yıl -nereden talimat aldıkları bilinmiyor- “Kur’an İslam’ı” teziyle yurt sathında konferanslar vermişler. Hem de imam-hatip liselerinde. Özetle hadisleri, (haşa) peygamberi yok sayma anlaşılabilecek tema üzerine.

Toplumun dini konuda referans alınabilecek bir eğitim kurumundan başlıyorlar fitnevari tahribat…

Söylem zahirde masum gibi anlaşılabilir ama hiç de masum niyet taşımadığını samimi inanan insanlar ayırt edebiliyor.

Kamuoyunda önemli güven katsayısına sahip Hayrettin Karaman hocanın “Kur’an’daki Peygamber” kitabı iyi niyet gibi görülen fakat safi zihinleri bulandırmaya yönelik olumsuz oyunları deşifre ediyor. Hocamızı tebrik ediyor herkese de tavsiye ediyorum.