Şiir denince durur,hemen veririm mola,
Kim yazmış,neler yazmış,kime söylenmiş ola?
Baktım Ekrem ağabey,eskilerden bir dostmuş,
Lâf göndermiş inceden,yollamış sağa sola…

Muhabbet ateşini,yakmak gelmiş içinden,
Okuyanlar şevklensin,vecde gelsin yeniden,
Şairlere seslenmiş,davet etmiş meydana,
Yazın demiş kim varsa…duygularla beslenen.

Kardeşçe takılmalar,uhuvvet salvoları,
Tatlı atışmalarla,muhabbet sadaları,
Unutmamış kimseyi,tek tek ismiyle anmış,
Lâkin hepsi erkekmiş!...Hanımları atlamış…

Belki bayanız diye,şair saymamış bizi,
Unutulduk belki de,yazmaz olunca sözü,
Yine de memnun olduk,şiiriyle hislendik,
Baba dostu abimiz,hüzünlendirdi bizi.

Şairlere sitemi…’sessiz kalmayın’ diyor,
Peşrevden kasdı hizmet…şairlerden istiyor,
Kalemle cihad için,çıksınlar ki meydana,
Şevk versinler herkese…örnek olsunlar diyor…

Yiğitler harmanında,seyirciyiz bilirim.
‘Şefkât’in yollarında,’kahraman’ım gelirim.
Şair olmak muradım,haddi aşmak istemem,
‘Kılıç’ını çekersen,kalemimle gelirim)

Otman kardeş başkadır,sabrı örnek bizlere,
Hissiyatı ziyade,bağlanmıştır sözlere,
Kalemşördür hepsi de,mısraları deruni,
Şiirleri boş değil,hitap eder özlere.

Hariçten okuduğum,gazeli hoş göresin,
Abes deyip boşverme…gören varsa söylesin,
Kırk yıl oldu belki de…Batman’da ilk hasbihal,
‘Ekmek’ adlı şiirin,defterimde bilesin…

İyi oldu bu ikaz,kıvılcımı parlattın,
Özlenen atışmalar,taşlamalar başlattın,
Boşvermişlik yüzünden,miskin,tembel olmuştuk,
Destek aldık aniden,bu ateşi sen yaktın…

Kovulmuş,hırpalanmış,yok sayılmış,suskunduk,
Bilinmez nedenlerden,örselenmiş,yorgunduk,
Küsmek,kızmak,ne mümkün?...Ancak incinmek olur,
Dünya küsse na gam ki…Rabb’ı yine bulurduk…

Davetiniz güzeldi…icabetse sünnettir,
Duruşumuz hep aynı...halisane niyettir,
Nerde hizmet var ise,orda olmak ahdimiz,
Cihad emri bizlere…Vazgeçilmez ayettir…