Sevgi; tarifi kelimelerle ifade edilemeyen, gözle görülemeyen, elle tutulamayan bir kavramdır, bir duygudur. Sevdiğiniz sürece sevilirsiniz. Sevildiğinizi hissettiğinizde de sevmeyi öğrenirsiniz.
Sevgi insanların hayata sağlıklı ve pozitif bakmasında, toplumda barış, huzurun yaşanmasında etkilidir.
Sevgi kendine ve başkasına güvenmeyi sağlar.
Sevgi öz veri işidir. Sevgi; dürüstlük, açıklık, içtenlik ve anlayış ister.
Sevgi saygı duymayı gerektirir.

Çocuk eğitiminde üzerinde durulan en önemli konulardan birinin sevginin çocuğa öğretilmesidir. Çocuk sevgiyi almayı-vermeyi ve sevgiyi paylaşmayı öğrenmelidir. Sevgiyi gören, sevildiğini hisseden çocuk, başka canlıları da sevmeyi öğrenir.
Çocuklarımıza duygusuz “seni seviyorum” sözleri yeterli değildir. Sevgi duygu ve düşüncelerin paylaşılmasıdır.
Sevmek çocuğu öpmek, kucaklamak demek değildir. Çocukla bütünleşmek ve ona zaman ayırmak, onunla etkinliklerde bulunmaktır.
Sevgi aynı zamanda çocukla geçirilen zaman anlamına da gelmektedir. Bunun için çocukla kaliteli zaman geçirilmelidir. Çocukla geçirilen zamanın süresi önemli değildir, çocukla neler paylaşıldığı önemlidir. İşten gelen baba ile geçirilen televizyon veya bilgisayar başındaki üç saatte hiçbir şey paylaşılmadı ise geçirilen zaman kaliteli değildir, hiçbir önemi de yoktur. Çocuğun gelişimine de herhangi bir katkısı bulunmaz. Çocuğun zihninde “babamla yapayalnızım” mesajı oluşur.

15-20 dakika kadar Legolarla bloklar yaparak, resim yapıp, boyayarak, oyuncaklarıyla oynayarak, küçüklük fotoğraflarını bakıp o günleri konuşarak, dini bilgiler paylaşıp etkinliklerde bulunarak çocuk ile baba kaliteli zaman geçirmiş olurlar. Çocuğun zihninde “o şimdi yalnız bana ait, babamın yanında çok değerli biriyim” mesajı oluşur. Çocuğun bedensel, zihinsel, duygusal, sosyal ve ahlaki gelişimine katkıda bulunacak kısa süreli beraberlikler daha kalitelidir. Bu paylaşımdan çocuk büyük bir mutluluk ve huzur duyar. Okulda derslerinde daha başarılı olup, çevrelerinde kabul görürler.
Anne-babası ile kaliteli zaman geçiren çocuklar sevgi ihtiyacını ailesinde bularak güven duygusu gelişmiş, başarılı, sosyal birey olurlar.

Sevgi, insani vasıfların özüdür ve çocuğa sözleri ve davranışlarıyla ön plana çıkarır. Yunus Emre’nin dediği gibi sevgi geldiği zaman bütün kötülükler yok olur. Sevgi ile başkalarının haklarına saygı duyulur. Adalet, hoşgörü, özveri, paylaşma, dayanışma duyguları gelişir.

Sevgi dolu iletişim ve ilişkiler yaşayan bireylerde mutluluk hormonları daha fazla salgılanır. Sevgi insanın bedensel ve ruhsal bütünlüğünün korunmasında ve desteklenmesinde etkilidir. Sevgiyle büyüyen, yetiştirilen, eğitilen çocukların bedensel, zihinsel, duygusal, sosyal ve ahlaki gelişimleri olumlu etkilenir. Sevgi dolu ortamda yaşayan çocukların büyümesi, yürümesi konuşması, anlaması ve kavraması daha hızlı olur, problem çözme becerileri daha çok gelişir. Problemle karşılaştı durumlarda kısa sürede pratik çözümler üretebilir.

Sevgi dolu ortamın oluşturulabilmesi için sevginin dozajı önemlidir. Çocuklarımızın pısırık veya şımarık kişilikler geliştirmesi verdiğimiz sevginin eksik veya fazla dozajından kaynaklanmaktadır. Esirgenen sevgide, çocuk sevgiyi aile dışında arama ihtiyacı duyarken, içine kapanıklık veya saldırgan davranışlara yönelebilir. Aşırı sevgi gösterilmesi durumunda ise çocuk hoşlanmadığımız şımarık davranışlarıyla sabrımızı test edebilir.

Pek çok ailenin zorlandığı, çocuklarının dini eğitimlerinin verilmesinde de sevgi ve sevgi dolu ortamın etkisi önemlidir. Otoriter ve sert tavırlar çocukları biz anne-babalardan uzaklaştıracağı gibi dini bilgilerin öğrenilmesinden ve dini emirlerin yaşanmasından da uzaklaştırabilir. Sevgi dolu sempatik konuşma ve davranışlarımız, jest, mimiklerimiz, hal ve tavırlarımız çocuklarımızın manevi değerlere sahip çıkması ve yaşamalarında etkili olmaktadır.

Çocuklarımıza göstereceğimiz dozunda sevgi, saygı, şefkat, merhamet, fedakârlık, öz veri, emek onları maddi ve manevi olgunluğa ve doygunluğa eriştirir.
Bediüzzaman Hazretlerinin ifade ettiği gibi Rahman, Rahim, isimlerini sevgi kavramı ve duygusu olarak biz anne-babalarda tezahür ettiren Rabbimize birlerce hamd ve şükürler olsun.