Duvardan indiren yok eski püsküllü sazı
Ne Leyla'nın nazı var ne Mecnun'un avazı 
Sevda için çileye kimse olmuyor razı
Harf öksüz etraflarda şiir sessiz ağlıyor

Ne Ferhat dağı deler ne Şirin bunu ister
Yalancı iltifatlar iki tarafa yeter
Tez kavuşur aşıklar tez ayrılır kim ne der
Kelime boş laflarda şiir sessiz ağlıyor

Saçların tek teline kurban olmak yalandır
Zülfü kakülü bırak boyu posu ziyandır
Tahammülü kim arar geçim kısa bir andır
Fikir en alt raflarda şiir sessiz ağlıyor

Sevilen seven için duymaz biraz endişe
Bir tutkuyla evet der bir hırs ile dişdişe
Bu nasıl aşık olmak gel de şaşma bu işe
His en arka saflarda şiir sessiz ağlıyor

Herkes aklına razı suç çalar başkasına
Temizmiş gibi gezer bakmaz kendi pasına 
Mümkün mü şahit olsun aynada karasına
Şuur düşmüş gaflarda şiir sessiz ağlıyor

Seven sevdiği için sanır ki alacaklı 
En ufak sürtüşmede cebinde hakkı saklı
Farketmenin önünde engeldir kendi aklı
İdrak uç taraflarda şiir sessiz ağlıyor

İnsan biraz kendine neden ayırmaz zaman
Katiline gülerken sevdiğine pek yaman
Zavallı insanlardan diler şaşkınca aman
Yürek hep araflarda şiir sessiz ağlıyor

Arifin melali var dil meclisine ayan
Elestten ta ebede sırdır ruha çağlayan
Aşk yoksa mısralarda nedir tafsile şayan
Ahval itiraflarda şiir sessiz ağlıyor.