Ev taşırız, bir şehirden bir şehire…
Hazırlıklar-toparlanmalar günlerce sürer.
Önce bağlantılarımızı birer birer koparırız.
Taksitli alışverişlerimizi sonuçlandırırız.
Sabit telefon hattımızı iptal ederiz.
Elektrik, su, doğalgaz aboneliklerimizi üstümüzden alırız.
Çocukların okul nakillerini alırız.
Mahalle bakkalına borcumuz varsa öderiz.
Komşularımıza, arkadaş gruplarımıza ve iş arkadaşlarımıza helalleşme ziyaretleri yaparız.
Sonra ayrılacağımız mahalle muhtarından nakil alırız.
Uygun vasıtalarla evimizi ve aileyi yükler ve yola koyuluruz.
***
Taşınma telaşını yaşadım bir hafta…
Bir yerlerden kopma sürecini ve yeni bir yere alışma aşamasını…
Bir çevreden “hoşçakalın” dedim, başka bir çevreye “merhaba” diye seslendim.
Bir defteri kapattım, yeni bir defter açtım.
Şahsi durumumla, başınızı ağrıttığım için kusura bakmayın.
Siz buna, hayatın içinden yazmak da diyebilirsiniz...
***
Zaten hayat dediğimiz şey içiçe girmiş dairelerin kendi yörüngesinde döndüğü ama beraberinde büyük daire ile saat-saniye mesabesinde yolaldığı bir akış değil midir?..
Bu taşınmaların küçüğü mahalleden mahalleye taşınmadır. Daha küçüğü odadan odaya taşınmadır.
Taşınmanın büyüğü ise, dünyadan dünyaya taşınma olmalıdır.
Ortalama altmış yıl yaşadığımız, eş-dost edindiğimiz, alışkanlıklar kazandığımız dünyadan da birgün taşınacağız.
Ama zamanı belli değil tarafımızdan.
Belki bugün, belki yarın, belki yıllar sonra…
Kesin olan gideceğimiz…
Çünkü bizden önce gidenleri gördük-görüyoruz.
Her ne kadar üstümüze alınmasak da…
İtiraf edelim:
Biz de ölümlüyüz…
Her an ölebiliriz…
Yukarıda ev taşırken sergilediğimiz çabayı bu ayrılış için nefsimiz şeytanımız bizi sürekli alıkoyar. Bizi başka şeylerle meşgul eder durur. Asıl gündemi unutturur, yalancı konularla oyalar.
Oysa madem gidiş var hazırlık yapmalıyızdır.
“Bütün gelecekler yakındır” gerçeğini unutmamalı ve model insan Hazreti Peygamber (asm) şu sözünü dinlemeliyiz:
“Lezzetleri acılaştıran ölümü sıkça hatırlayın...”
İnsanlarla helalleşiyormuş gibi güzel konuşalım, güzel davranışlar sergileyelim.
Eşimizi dostumuzu, bulunduğumuz çevreyi, komşularımızı, iş arkadaşlarımızı bu akılla düşünelim. Her an kendilerinden ayrılabilirim deyip, onların arkamızdan hoşnut olmalarını sağlayalım.
İyi şeyler söylesinler ardımızdan…
İyi şeyler bırakalım ardımızdan. Onun için “İnsanların hayırlısaı insanlara faydalı olandır” tavsiyesiyle hareket edelim.
“Baki kalan bu kubbede hoş bir sada kalsın…”
Sağlam bir akide ve güzel bir niyet ile hayatı anlayıp yaşamak lazım. Yaratıcıya yönelip onun murat ettiği tarza yürümek lazım.
Dolu dolu yaşamak ancak böyle bir yol haritasıyla mümkün.
Çünkü…
“Ahirette seni kurtaracak bir eserin olmadığı takdirde, fani dünyada bıraktığın eserlere kıymet verme…
“Demir almak günü gelmişse zamandan
Meçhule giden bi gemi kalkar bu limandan”
Yahya Kemal, şiirinde meçhule gidiş olarak der ama iman ehli için o meçhul değildir. Çünkü Gönderen Kudret, orası ile ilgili malumat vermiştir, kitabıyla, elçisiyle…
Görmek isteyene alem ibretli bir temaşagahtır.