Böyle bir şarkı vardı değil mi?...
“Dünya dönüyor sen ne dersen de / Yıllar geçiyor fark etmesen de…”
Hadiseler de, şartlar da değişiyor haliyle.
Dünya, soğuk savaş yıllarının dünyası değil…
Ülke, 30’lu 40’lı yılların ülkesi değil…
Eskiden olduğu gibi; dedikoduyla, sararmış gazete kağıdından yansıyanlarla, ne verilirse onu haber alan halk yok artık.
Herkes her şeyi iletişim marifetiyle canlı yayında izliyor.
Gazeteler birbirinin aynısı değil.
Doğru haber veren cesur yayın yapan medya organları var.
Herkes, hem olup biteni görüyor, hem de çağın ger gün daha da gelişen imkanlarıyla dünyayı izliyor.
Tesbitler de talepler de ona göre şekilleniyor.
Hakim görüşün faraziyeleri tartışılmaz değil artık.
Körü körüne taklid dönemleri geride kaldı.
“Bize göre cumhuriyet” ya da “az buçuk demokrasi” menülerine de kimse itibar etmiyor. İnsanca yaşamak istiyor ahali.
***
Binbir keyfilik ile ördüğünüz duvarlar çatırdıyor işte.
Sağlam temelleri olmadığından gürültüyle yıkılıyorlar.
Yalanın saltanatının olmadığını bir kez daha müşahede ediyoruz.
İnançları reddederek, davranışları yasaklayarak nesilleri istediğiniz istikamete çeviremediniz.
Her şey elinizdeydi ama başaramadınız işte…
Kimlikleri yasaklayarak, konuşmaları keserek, eserleri sansürleyerek kültürleri yok edemediniz işte…
İsimleri değiştirerek halkın hafızasını sileceğinizi zannettiniz. O da olmadı işte…
***
Ne ederseniz edin Nurşin, Nurşin oldu. Re’sen ve resmen Güroymak oldu ama gönüllerde Güroymak olamadı.
Herkes, “Nurşin a Seyda” yani, Seyda’nın Nurşin’i  olarak bildi bu mahalli…
***
Bu saatten sonra kimseyi “yarım porsiyon demokrasi”yle kandıramazsınız işte…
Evrensel, insani kriterlerden vazgeçme lüksünüz olmayacak.
Bazı kimseleri bazı kimselere karşı imtiyazlı sayma hakkınız olmayacak.
Bazı inançları bazı inançların önüne koyma kudretiniz olmayacak.
Bazı alanları bazı vatan evlatlarına yasaklama keyfiliğiniz olmayacak.
Herkes üzerindeki toprağı silkeliyor işte:
Herkes, başı göğe değecek kadar hür…
Allah’tan başkasına kul olmayacak kadar onurlu…
Vatanını en çok bağıranlardan daha çok sevecek kadar şuurlu…
En despotuna karşı hakkını savunacak kadar kararlı…
***
Bu sebeple, ülkeyi yönetmeye talip olanlara, halkı anlamaya çalışanlara, önderlik yapmaya kalkışanlara sesleniyoruz:
Eski alışkanlıklardan uzak durun…
Zamanı ve hadiseleri izleyin. Dünyayı okuyun. Halkın fotoğrafını yeniden çekin.
Bunun için biraz cesaret, biraz dirayet ve biraz basiret gerekiyor.
Evet, “böyle gelmiş böyle gidecek” türü icraatların iflas ettiğini herkes dillendiriyor.
Gelinen dönemeçte, “Eski hal, muhal, ya yeni hal ya izmihlal” durumuyla yüzleşiyoruz.
Uyanmak yerine yorganı kafaya geçirmeyin. Gün, tepenizde büyüyor…