Kitabı tersinden tutup okuyor
Kafaları bir çıkmaza sokuyor
Ağzından çıkanlar zehir kokuyor

Bilir misin kime neden kızarım
Az bilgi az keder neden yazarım

Çöplüklerde gezer temiz duramaz
Şerre koşar hiçbir hayra yaramaz
İlla ısıracak mertçe vuramaz

Bilir misin kime neden kızarım
Görmeyene inat mahsus nazarım

Didişemez ise hasta olacak
Kavgayla büyümüş işi bu ancak
Neşesi eksilmez söner her ocak

Bilir misin kime neden kızarım
Gizleme boşuna eşer kazarım

Sözünün büyüsü yalnızca tahkir
Ardından kalmadı makul bir fikir
Bulaşmasın kirdir altı üstü kir

Bilir misin kime neden kızarım
Şüphe işgalinde çarşı pazarım

Adamın böylesi zinhar özlenmez
Açlıktan ölsen de ekmeği yenmez
Çünkü hınzırlığı bitmez tükenmez

Bilir misin kime neden kızarım
Boşveren uykulu nefse fizarım
 
Zirveyi boş sandı dikti gözünü
Düşman söyleyemez ağu sözünü
Aslında faş etti kirli yüzünü

Bilir misin kime neden kızarım
Şirinlik taslayan tavrı bozarım

Arifi arif ol bak etrafına
Kimler gölge olmuş yaran saffına
Saklamış hançeri bir tarafına

Bilir misin kime neden kızarım
İsyan güftesini size yazarım