Ulusal Malzemeli Güçler adına konuşuyorum.
Lütfen adam gibi sıraya geçip, beni, ayakta dinleyiniz.
 
Neden, bir araya gelip Sarıdişi, Kamerfeneri, namıyla cemiyetler teşekkül ettiğimizi merak edip, duruyorsunuz.
Cevap veriyorum.
Bir kastımız yoktu.
Takatukları, takatuka yapmak için, takatukacıya takatuka edecektik.
O kadar…
 
Arada bir, bir araya gelir, kroki nevinden birşeyler çiziktiririz.
Oyunlar oynar, bazı sefer de birbirimizi sobeleriz.
Ama kimsenin tavuğuna kışt demeyiz.
 
Gözümüzün içine baka baka, bizi entrikacı ilan edemezsiniz.
Biz keyiflenince, “Allaaah”, kızınca, “Yallah”, öfkelenince “Neuzubillah” dedirtiriz.
Adamın balyozunu attırmayın.
Tel’in ediyorum sizi de, bizimkileri de…
Siz tavuk vicdanlılar…
Neden, nasıl diye sormayın bana…
Mazeretim var asabiyim.
Kime ne dediğimin farkında değilim.
Soru falan almayacağım.
Varsa bir açık çay, lütfen…
 
İşi eşeleyip durmayın.
Yaramı deşmeyin.
Altmışımdan girip, Eylül’ümden çıkmayın…
Ben ve arkadaşlarım bu kadar hor görülmeye alışık değiliz.
Sert konuşur, demirin ucunu gösterir, komut veririz.
 
Eskiden bizi görünce titrer kendinize çekidüzen verirdiniz.
Babayasamıza paşa paşa evet derdiniz yüzde doksan iki kez.
Ne oldu size kuzum…
Size nereden geldi…
Bu cesaret…
Bu asalet…
    
TEK GÖZ dönme dolabımız, ŞEF masamız olsaydı bunu bize yapabilir miydiniz?
Yürüdük mü, yer titrerdi şirretimizden.
Gürledik mi, bebeler ağlardı hiddetimizden.
 
Siz lütfen şu sorulara cevap veriniz:
Küresel ısınma ile birlikte bizimkilerin suyu mu ısınmıştır?..
Dünya hala dönmekte ama tepemiz de mi dönmektedir?..
Okyanus berisinden bizimkilere kol kanat açılmamakta mıdır?
İkinci bir emre kadar cadde kapatmacalarımız olmayacak mıdır?
 
Biz Ulusal Malzemeli Güçler olarak ne yapacağımızı bilememekteyiz.
Ne yaparsak kabahat oluyor.
Yatsıya varmadan mum sıkıntısı çekmekteyiz.
 
Bu arada lütfen söyler misiniz:
Biz kaç kişiyiz?..